ေဟာင္ႏြမ္းေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကို ေတာ္လွန္ၾကပါစို႔။

လူ႐ိုေသ၊ ရွင္႐ိုေသ၊ ပညာတတ္လူတန္းစားေတြ၊ လူႀကီးလူေကာင္းအမည္ခံေတြ၊ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သား၊ ဒီမိုကေရစီကို ယုံၾကည္သူ၊ ျမတ္ႏိုးသူ၊ လိုလားသူ၊ ဒီမိုကေရစီအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနသူေတြနဲ႔ ကမာၻေက်ာ္ ႏိုင္ငံေက်ာ္ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ဆိုသူေတြကိုယ္တိုင္ကဗမာမဟုတ္တဲ့ တိုင္းရင္းသားလူနည္းစုေတြအေပၚမွာ ခြဲျခားဆက္ဆံလိုၾကတယ္။

တန္းတူရည္တူ အခြင့္အေရးမေပးလိုၾကဘူး။ မိမိတို႔ကိုယ္ကို လူမ်ဳိးႀကီး ဘာသာႀကီးဆိုတဲ့ လူမ်ဳိးႀကီး၀ါဒစြဲေတြ ဆြဲကိုင္ေနၾကတယ္။ အခြင့္ထူးခံခ်င္ ေနၾကတယ္။ တရားမွ်တမႈမရွိတာေတြကို မိမိတို႔ အက်ဳိးအတြက္ အမွန္တရားေပၚမွာ မရပ္တည္ရဲ၊ မေျပာရဲ မဆိုရဲ ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ေနၾကတယ္။ သမိုင္းအေထာက္အထား အမွန္ေတြေပၚမွာ မရပ္တည္ရဲၾကဘူး။ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးက သူ႔လူမ်ဳိး သူ႔အမည္မွန္ အမည္တတ္ခြင့္ မျပဳခ်င္ၾကဘူး။ ဧည့္သည္၊ အိမ္ရွင္ခြဲျခား
သတ္မွတ္ခ်င္ၾကတယ္။

အထူးသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ေခတ္အဆက္ဆက္ အတူတကြေကာင္းတူ ဆိုးဖက္ ေနထိုင္လာခဲ့ၾက႐ုံမက တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအတြက္ လက္တြဲ
ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသား အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ေတြကို ကိုးကြယ္ ယုံၾကည္တဲ့ ဘာသာတရားကြဲျပားတာ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ျမန္မာျပည္ဖြား မြတ္စ္လင္မ္ရယ္လို႔ သတ္မွတ္ ေခၚေ၀ၚလိုမႈမရွိတဲ့အျပင္ လူသားအခ်င္းခ်င္း ဂုဏ္ေပး ဆက္ဆံလိုမႈ မရွိ၊ ခြဲျခားႏွိမ္ခ်လိုတဲ့သေဘာနဲ႔ ကုလား ဆိုတဲ့အသုံးအႏႈံးကို ၿမိန္ရည္ ရွက္ရည္ ေျပာေန ဆိုေန ေရးသားေနၾကတာေတြကိုက လူကိုလူလို တန္ဖိုးမထားလို ၾကတာလား။ လူအခ်င္းခ်င္း ခြဲျခားဆက္ဆံလိုၾကတာလား။ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အႏွစ္သာရ ျဖစ္တဲ့ မတူကြဲျပားမႈကို လက္ခံႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းမရွိၾကတာလား။ အစၥလာမ္အေပၚ တစ္ဖက္သတ္အျမင္ေစာင္း မုန္းတီးမႈေရာဂါ စြဲကပ္ေနၾကတုန္းလား၊ စိတ္ေကာင္းေစတနာ ရုိးသားေျဖာင့္မတ္မႈ မရွိၾကတာလား၊ စည္းလုံးညီၫြတ္လိုတဲ့ ဆႏၵကင္းေနၾကတာလား ဆိုတာ စဥ္းစားမိေတာ့......

လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက တိုင္းျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ ဗမာ မဟုတ္တဲ့ လူမ်ဳိးစုေတြအေပၚ ဘယ္လို သေဘာထားရမလဲ ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၉ ေသာၾကာေန႔မွာ ေျပာၾကားခဲ့ မိန္႔မွာခဲ့တာေတြ ျပန္ေျပာင္းသတိရမိရင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ လူသားဆန္ၿပီး ျမင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို ေလးစားမိပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက
'' ဗမာမဟုတ္ေသာ နုိင္ငံတြင္းရွိ လူမ်ဳိးစုမ်ားကုိ ငါတုိ႔တပ္တြင္းေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ျပင္ပေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ေဆြမ်ဳိးရင္းခ်ာကဲ့သုိ႔ သေဘာထားပါ။ ၄င္းတုိ႔အား အစ္ကုိၾကီးမ်ားက ညီငယ္မ်ားကုိ အလုိလုိက္ သကဲ့သုိ႔ အလုိလုိက္ၾကပါ။ ၄င္းတုိ႔ကပင္ ဆုိးေစကာမူ သည္းခံနုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါ။ ၄င္းတုိ႔၏ ဘာသာစကား အေလ့အထ၊ အယူဝါဒ ထံုးစံမ်ားကုိ ရုိေသေလးစားပါ။ ၄င္းတုိ႔၏ အေလ့အထ ဘာသာအတုိင္း ကုိးကြယ္ျခင္း ေျပာဆုိျခင္း ဝတ္စားျခင္း ေနထုိင္ျခင္း အစရွိသည္မ်ားကုိ မကဲ့ရဲ႕ပါႏွင့္။ မေျပာင္ေလွာင္ပါႏွင့္။ မေႏွာင့္ယွက္ပါႏွင့္။ ၄င္းတုိ႔ မခံခ်င္သည့္ အေျပာအဆုိ အသံုးအႏႈံးမ်ဳိးကုိ ေရွာင္ပါ။ ၄င္းတုိ႔ကုိ ကူညီနုိင္လွ်င္ ကူညီပါ။ အရာရွိအရာမဲ့၊ လူၾကီးလူငယ္၊ ေယာက္်ားမိန္းမ၊ လူမ်ဳိးမေရြး ဘာသာမေရြး ဆက္ဆံတတ္ပါေစ။ ေဖာ္ေရြၾကပါ။ ယဥ္ေက်းၾကပါ။ ကုိယ့္အမွား မရွိပါေစႏွင့္။ တရားမွ်တၾကပါ၊ ၾကင္နာၾကပါ၊ ေလးစားၾကပါ။'' လို႔ မိန္႔မွာခဲ့ပါတယ္။

လူထုေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးကို ႏွိမ္ခ်လိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ ကိုယ္တတ္ခ်င္တဲ့ အမည္တတ္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူတစ္ပါးမႀကိဳက္တဲ့ အသုံးအႏႈံးကိုသုံးတာ၊ သူတစ္ပါးကိုေစာ္ကားၿပီး ေျပတာဆိုတာ အမည္တတ္တာဟာ သိကၡာမဲ့တဲ့သူေတြျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္း၊ မိဘနဲ႔ဆရာသမားေတြ မသင္လို႔ျဖစ္ေၾကာင္း၊ လူမ်ဳိးမတူတာ၊ ဘာသာမတူတာကို ေလးစားသင့္ေၾကာင္းနဲ႔ ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရး ဆိုတာ စိတ္ဓာတ္ေတာ္လွန္ေရးျဖစ္ေၾကာင္း၊ စိတ္ဓာတ္ေျပာင္းမွ တိုးတက္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဒီလိုေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။

'' က်မတို႔ မိတ္ေဆြေတြက ဒီလို ကုလားလို႔ေခၚတာ မႀကိဳက္ဘူးဆိုတာ က်မသိတယ္။ က်မ ဘယ္ေတာ့မွ မေခၚဘူး။ က်မက အိႏၵိယမ်ဳိးႏြယ္လို႔ေခၚရင္ ေခၚတယ္။ မုစ္လင္မ္လုိ႔ ေခၚရင္ေခၚတယ္။ ဘာသာေရးအရ ဟိႏၵဴလို႔ေခၚရင္ ေခၚတယ္။
ဒီလို ဘာျဖစ္လို႔ သူတစ္ပါးမႀကိဳက္တဲ့ အသုံးအႏႈန္းကို သုံးၾကရတာလဲ။ ကိုယ္မႀကိဳက္တဲ့ အသုံးအႏႈန္းကိုသုံးရင္ ကိုယ္ဘယ္လို ထိခိုက္မလဲ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာတဲ့စိတ္ ရွိသင့္ပါတယ္။ က်မကေတာ့ အားလုံးကို အဲဒီလို ကိုယ္ခ်င္းစာတဲ့စိတ္ ရွိေစခ်င္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ တစ္ပါးသူကို ေစာ္ကားၿပီး ေျပာတာဟာ ကိုယ့္သိကၡာက်တယ္ဆိုတာလဲ နည္းနည္းေလးေတာ့ စဥ္းစား ေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါသိကၡာမဲ့တဲ့သူေတြသာ သူမ်ားကို ေစာ္ကားၿပီးေတာ့ ေျပာတာ။ အဲဒီလို မသင္တာဟာ မိဘေတြကလဲ မသင္တာပါတယ္။
ဆရာ၊ ဆရာမေတြကလဲ မသင္တာ ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ က်မတို႔ကေတာ့ ဒါေတြကို ေက်ာင္းသင္ရိုးညႊန္းတမ္းေတြမွာ ထည့္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ ဘာသာေရးမတူတာ၊ လူမ်ဳိးမတူတာ၊ အေတြးအေခၚမတူတဲ့သူေတြကို ေလးစားသင့္တယ္ဆိုတာေတာ့ ထည့္ၿပီးေတာ့ကို သင္ရမယ္လို႔ က်မ ဒီအတိုင္းပဲ ျမင္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့လဲ ဥပေဒအရလဲ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြကို တားျမစ္တာလဲ ရွိရမယ္။
ဒါေပမဲ့ ဥပေဒႀကီးနဲ႔ပဲ မၿပီးဘူး။ စိတ္ကို ေျပာင္းယူရမွာ။ က်မ ခဏ၊ ခဏေျပာတယ္၊ က်မတုိ႔ရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးဟာ စိတ္ဓါတ္ေတာ္လွန္ေရး။ ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့ စိတ္ဓါတ္ေတာ္လွန္ေရးပါ။ ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရး မဟုတ္ပါဘူး။ အစိုးရ စနစ္တစ္ခု ေျပာင္းရုံနဲ႔ ကိုယ့္စိတ္ဓါတ္ကို မေျပာင္းလို႔ရွိရင္ ဘယ္မွ က်မတို႔ ေရာက္မွာမဟုတ္ဘူး။ စိတ္ဓါတ္ေျပာင္းႏိုင္မွ တိုးတက္မႈ ရွိမွာပါ '' လို႔ တိုက္တြန္းထားပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီကေန႔ ဒီမိုကေရစီစနစ္ဆီ အသြင္ေျပာင္းေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ တစ္တိုင္းျပည္လုံးက လိုလားေနၾကေပမယ့္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေတြ၊ အေတြးအေခၚေတြ၊ အယူအဆေတြ၊ အျမင္က်ဥ္ေျမာင္းမႈေတြ၊ သေဘာထား ေသးသိမ္မႈေတြနဲ႔ တစ္ပါးသူကို ႏွိမ္ခ်လိုမႈေတြဟာ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဖက္ေတြ ျဖစ္ေနၾကသလား၊ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ထိုက္တန္ေလ်ာ္ညီၾကပါသလား၊ ႏိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္း စည္းလုံးညီညြတ္မႈကို ပ်က္ျပားေအာင္ လူမ်ဳိးေရးခြဲျခားေနၾက ပါသလား၊ ေသြးခြဲလိုသူ အာဏာရွင္တို႔ အႀကိဳက္ ဖန္တီးအေကာင္အထည္ ေဖာ္ေပးေနၾကပါသလား ။

ဗဟုဘာသာ၊ ဗဟုလူမ်ိဳးစနစ္နဲ႔ ေနထိုင္က်င့္ႀကံႏိုင္မႈမရွိရင္ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး ပဋိပကၡေတြ ပိုမ်ားလာၿပီး လူ႔ယဥ္ေက်းမႈက အက်ဘက္ကို ဦးတည္ႏိုင္ပါတယ္။ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ လူမ်ိဳး ၊ ဘာသာဆိုတဲ့ ေဘာင္ခတ္ထားသေ႐ြ႕၊ လူမ်ဳိး ဘာသာ တံဆိပ္ေတြ ခတ္ႏွိပ္ထားၾကသေရြ႕ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ အလွမ္းေ၀း ေနႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္မို႔ ေသြးစည္းညီၫြတ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ျပည္ေထာင္စုသစ္ႀကီး ေပၚေပါက္လာေရးဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္ရဲ႕အတိတ္ကသမိုင္းကို သခၤန္းစာ အမိအရယူၿပီး ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ အနာဂတ္ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ကို စိတ္သစ္၊ လူသစ္၊ စနစ္သစ္၊ အေတြးအေခၚသစ္ေတြ နဲ႔ တည္ေဆာက္ၾကဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေဟာင္ႏြမ္းေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကို ေတာ္လွန္ၾကပါစို႔။ ။
___________________________________________
m y O e w y n n