ဒီမိုကရက္တစ္ေခါင္းေဆာင္ကို ေရြးခ်ယ္ၾကပါ ။

၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကေတာ့ နီးကပ္လာေနပါၿပီ။ ႏို္၀င္ဘာလ (၈)ရက္ေန႔မွာ က်င္းပမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ လူထုကေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ပါ၀င္စားမႈနည္းေနတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ စိတ္၀င္စားမႈနည္းၾကတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းရင္းကို ရပ္ကြက္ေနလူထုအခ်ဳိ႕နဲ႔ ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းၾကည့္မိသေလာက္ကေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို ယုံၾကည္မႈအားနည္းေနတာပဲဆိုတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

ေရြးေကာက္ပြဲကို လူထုက ဘာေၾကာင့္အယုံအၾကည္နည္းရတာလဲဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တိုင္းျပည္မွာ ေခတ္အဆက္ဆက္ မဲေရြး မဲထဲ့လာခဲ့တာမွန္သမွ် ကိုယ့္လူကိုယ္ေရြးတဲ့စနစ္ေတြသာ ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရတာ မ်ားပါတယ္။  ဒီဘက္ေနာက္ပိုင္း ဒီမိုကေရစီ ေျပာင္းလဲေဖာ္ေဆာင္လာတဲ့ ေခတ္မွာပင္လွ်င္ မဲလိမ္၊ မဲခိုး၊ မဲမသမာမႈေတြ ရွိ႐ုံတင္မက ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရတဲ့ပါတီကိုေတာင္ အာဏာလႊဲအပ္မႈေတြ မရွိခဲ့တာဟာ လူထုရဲ႕ အယုံအၾကည္ ကင္းမဲ့မႈရဲ႕ အေျခခံပဲျဖစ္ပါတယ္။

ႏွစ္ ၅၀ ေက်ာ္ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ သမိုင္းေၾကာင္းကို ျပန္ၾကည့္ရင္လည္း လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း  ၅၀ ေက်ာ္ကတည္းက တစ္ဗိုလ္တက္ တစ္ဗိုလ္ဆင္း ပုံသ႑ာန္မ်ဳိးစုံေျပာင္းၿပီး အာဏာကို လက္ဆင့္ကမ္းလႊဲေျပာင္း အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့တာဆိုေတာ့ လူထုကလည္း ယုံၾကည္မႈမဲ့လာၾကတာ ျဖစ္တယ္။

ယခုလာမယ့္ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မဲစာရင္းေၾကျငာထားတာေတြမွာ မမွန္မကန္ျဖစ္ေနတာေတြဟာလည္း လူထုကို သံသယတိုး၊ အယုံအၾကည္မဲ့ေစတာရဲ႕ အရင္းခံတစ္ခုမွာ ပါ၀င္ေနျပန္တယ္။  ဒါေပမယ့္ လူထုအေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ေဖာ္ျပထားတဲ့ မဲစာရင္းေတြကို ၾကည့္ဖို႔အေရးႀကီးသလို မွားယြင္းေနတာကိုလည္း ျပင္ဆင္ ခိုင္းဖို႔ေတာ့လိုတယ္။ လူထုရဲ႕တာ၀န္ကေတာ့ ဒီေရြးေကာက္ပြဲမွာမဲထည့္ၿပီး ဒီမိုကေရစီအေျပာင္းအလဲကို ေဖာ္ေဆာင္မယ့္ လူမွန္ေနရာမွန္ ေရြးခ်ယ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။  

ကုိယ့္ႏိုင္ငံကို သိကၡာရွိတဲ့ႏိုင္ငံအျဖစ္ ကမာၻအလည္ တင့္တယ္ဖို႔ဆိုတာ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့အစိုးရမွာတာ၀န္ရွိသလို၊ ႏိုင္ငံသားအားလုံးမွာလည္း တာ၀န္ရွိတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့အစိုးရတစ္ဖြဲ႕တည္းကလည္း ႏိုင္ငံသိကၡာရွိေအာင္ မလုပ္ ႏိုင္ဘူး။ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး၊ ဘာသာတစ္ခု၊ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၊လူ႕အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုတည္း ကလည္း ႏိုင္ငံသိကၡာ ရွိေအာင္မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ ျပည္သူလူထုအားလုံးက ႏိုင္ငံရဲ႕ေရရွည္အက်ဳိးကိုၾကည့္တဲ့ အစိုးရေကာင္းကိုေရြးခ်ယ္တတ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ လွည့္ျဖားတတ္တဲ့အစိုးရမ်ဳိး၊ မိမိတုိ႔ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားသာၾကည့္ၿပီး ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ ၿပီးေရာဆိုတဲ့ အာဏာရွင္စ႐ိုက္ရွိတဲ့အစိုးရမ်ဳိး မေရြးခ်ယ္မိဖို႔ သတိျပဳရမယ္႔ မိမိတို႔ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမာက္လိုက္တဲ့ အစိုးရကို မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္က ထိန္းေက်ာင္းႏိုင္ရမယ္။

ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားမွာ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ေပၚမွာ လူထုက ဘယ္ေလာက္ယုံၾကည္မႈရွိသလဲဆိုတာနဲ႔ သက္ဆိုင္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးစနစ္တစ္ခုကိုယုံၾကည္ဖို႔၊ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို ခံစားႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ ဒီမိုကေရစီစနစ္မွာ အင္မတန္ အေရးပါတယ္။ အစိုးရအေနတဲ႔ လူထုရဲ႕ယုံၾကည္မႈတည္ေဆာက္ႏိုင္ရမယ္။ လူထုရဲ႕ယုံၾကည္မႈ မတည္ေဆာက္ႏိုင္ရင္ အာဏာတည္ၿမဲေအာင္ ထိန္းသိမ္းဖို႔ ခက္ခဲႏိုင္တယ္။  အစိုးရဟာလူထုေကာင္းက်ဳိး ေဖာ္ေဆာင္ေပးႏိုင္မယ့္အစိုးရလို႔ လူထုက ယုံၾကည္မွသာ အစိုးရအေပၚလူထုက သစၥာခံလာမယ္။  လူထုကလက္ခံမွသာ အစိုးရအေနနဲ႔တည္ၿမဲမယ္။

ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၊ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးမွာ အစိုးရအေပၚသစၥာရွိတယ္ဆိုတာ အတိတ္သမိုင္းနဲ႔ဆိုင္သလို အနာဂတ္နဲ႔ လည္း ပတ္သက္္တယ္။ လူထုဆႏၵျပည့္၀ဖို႔၊ လူထုရဲ႕ဘ၀ေတြ အဆင့္အတန္းျမင့္ျမင့္ ေနထိုင္ႏိုင္ဖို႔ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ေအာင္ျမင္မွျဖစ္မယ္ဆိုၿပီး ခံံယူထားတဲ့အေပၚမွာ စစ္မွန္တဲ့ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးမယ့္  အစိုးရမ်ဳိးကိုသာ လူထုကေမွ်ာ္လင့္ၾကမွာျဖစ္တယ္။ 

ဒီမိုကေရစီလို႔ေအာ္ေနတဲ့ အစိုးရအဖြဲ႕ကိုယ္တိုင္က မိမိတို႔ကိုယ္က်ဳိးအတြက္သာၾကည့္ကာ အက်င့္ပ်က္ ခ်စားၿပီး မမွ်မတအုပ္ခ်ဳပ္ေနရင္ အစိုးရကို လူထုက အယုံအၾကည္ရွိမွာမဟုတ္သလို လူထုက အျပဳသေဘာ ေဆာင္ၿပီး အႀကံျပဳပါ၀င္ကူညီမယ့္အစား အစိုးရကိုဆန္႔က်င္ဖက္ ျပဳလာတတ္တယ္။။ အစိုးရရဲ႕လူတစ္စု အခြင့္အေရးအတြက္ ရည္ရြယ္ေရးဆြဲထားတဲ့ဥပေဒေတြ၊ တရားမမွ်တတဲ့ဥပေဒေတြနဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့ဥပေဒေတြကို ျပင္ဆင္ဖို႔အတြက္ လူထုကေတာင္းဆိုလာၾကမွာျဖစ္သလို လူထုက မိမိတို႔ ယုံၾကည္တဲ့အစိုးရ အေျပာင္းအလဲကိုလည္း ေတာင္းဆိုလာၾကမွာသာျဖစ္တယ္။

ဒီကေန႔ လူထုက ဥပေဒေတြျပင္ဖို႔ ေတာင္းဆိုလာရတာဟာ အစိုးရရဲ႕အာဏာရွင္ဆန္မႈ၊ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြား ၾကည့္မႈ၊ မမွ်မတအုပ္ခ်ဳပ္မႈ၊ မမွ်မတအက်ဳိးခံစားေနမႈနဲ႔ တစ္ဖက္သတ္ သီးျခားအခြင့္အေရး ရလိုမႈအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ေရးဆြဲထားတဲ့ ဥပေဒေတြေၾကာင့္သာ လူထုက ေတာင္းဆုိဆႏၵေဖာ္ထုတ္လာၾကတာျဖစ္တယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္က ကၽြႏု္ပ္တို႔ႏိုင္ငံကို အနာဂတ္ႏိုင္ငံေရးမွာ စစ္မွန္တဲ့ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ဖို႔ အတြက္ ရည္ရြယ္တယ္ဆိုရင္ လူထုရဲ႕ ပါ၀င္ပတ္သက္မႈက အေရးႀကီးသလို ႏိုင္ငံေရးမွာပါ၀င္ေနတဲ့ စစ္တပ္ရဲ႕ အခန္းက႑ကို ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး ပါတီေတြရဲ႕ အခန္းက႑ကို တိုးျမွင့္ရမွာျဖစ္တယ္။ ပါတီေတြရဲ႕အခန္းက႑ကို တိုးျမွင့္ ႏိုင္မွာသာ ပါတီႏိုင္ငံေရး အခန္းက႑ ေရွ႕တန္းေရာက္လာမွာ ျဖစ္တယ္။ စစ္တပ္ကလႊမ္းမိုးႀကီးစိုးတဲ့ ႏိုင္ငံေရး စနစ္ထက္ ပါတီႏိုင္ငံေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔လိုတယ္။ ပါတီေတြရဲ႕အခန္းက႑ေရွ႕တန္းေရာက္လာဖို႔ဆိုတာ ပါတီေတြ ႀကံ႕ခိုင္မွသာ ျဖစ္ႏိုင္မယ္။ ပါတီအမ်ားစုက မိမိတို႔ ပါတီေခါင္းေဆာင္ကို သူရဲေကာင္းလိုျမင္ေနတာ၊ အားကိုးေနတာ၊ ပုံအပ္ထားတာ သဘာ၀က်ေပမယ့္ မိမိတို႔ရဲ႕ပါတီေခါင္းေဆာင္ဟာ လူထုကို ကိုယ္စားျပဳမယ့္ လူထုေခါင္းေဆာင္၊ လူထုအတြက္ သူရဲေကာင္းျဖစ္ဖို႔ေတာ့ အေရးႀကီးပါတယ္။ ပါတီေတြအေနနဲ႔ မိမိတို႔ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းကိုသာ အားကိုးေန႐ုံသာမက မိမိတို႔ပါတီရဲ႕ အရည္အခ်င္းတိုးတက္ေအာင္၊  မိမိတို႔ပါတီႀကံ႕ခိုင္ေနေအာင္လည္း ႀကိဳးစားၾကဖို႔ လိုတယ္။

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းေၾကာင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို လူထုေခါင္းေဆာင္၊ လူထုအတြက္ သူရဲေကာင္း အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ ေရြးခ်ယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကသလို၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္တိုင္ေထာက္ခံတဲ့ ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႀကီးကိုလည္း ႏိုင္ငံကို ဦးေဆာင္ႏိုင္မယ့္ ကယ္တင္ႏိုင္မယ့္ပါတီႀကီးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ပါတယ္။

 တစ္ခါတစ္ရံ ပါတီေခါင္းေဆာင္တို႔ရဲ႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ အခက္အခဲႀကံဳေတြ႕ရတာမ်ဳိးေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ အတိုက္အခံ လုပ္ဖို႔အတြက္သာ ဦးတည္လြန္းလာရင္ အမ်ဳိးသားစည္းလုံးညီၫြတ္ေရးကို ထိခိုက္ ႏိုင္ၿပီး ဆန္႔က်င္ေရး လမ္းေၾကာင္းေပၚ  ဦးတည္သြားႏိုင္တဲ့အတြက္ ပါတီတြင္းျပိဳကြဲမႈေတြ ျဖစ္ေပၚႏိုင္ပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က်ဆုံးသြားၿပီး ဦးႏုကို ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တင္ေျမာက္ခဲ့တဲ့ ေနာက္ပိုင္း  ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႀကီး ႏွစ္ျခမ္းကြဲကာ လူထုအစိုးရ က်ဆုံးခဲ့ရပါတယ္။ ပါတီႏိုင္ငံေရး အခန္းက႑ ေမွးမိွန္ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ၿပီး၊ စစ္ဘက္အစိုးရ လႊမ္းမိုးေနရာယူလာပါေတာ့တယ္။

ဒါေၾကာင့္ စစ္မွန္တဲ့ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚေရာက္ဖို႔၊ စစ္တပ္ရဲ႕အခန္းက႑ကို ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔၊  ပါတီ ႏိုင္ငံေရးအခန္းက႑ ေရွ႕တန္းေရာက္ဖို႔နဲ႔ လူထုအစိုးရ (အရပ္သားအစိုးရ)တစ္ရပ္ေပၚေပါက္လာဖို႔အတြက္ ပါတီေခါင္းေဆာင္ဟာ လူထုေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဖို႔ အေရးႀကီးသလို၊ ပါတီတြင္းအင္အားေကာင္းဖို႔၊ ႀကံ႕ခိုင္ဖို႔လည္း လိုအပ္တယ္ဆိုတာ သမိုင္းကသက္ေသထူေနပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ပုဂၢလိကအျမင္တစ္ခ်ဳိ႕ကို တင္ျပလိုပါတယ္။ လူထုေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဖို႔၊ လူထုကို ကိုယ္စားျပဳဖို႔နဲ႔  လူထုအတြက္ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအျဖစ္ဆိုရင္ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုပဲ ျမင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ သူမအေနနဲ႔ ဒီမိုကေရစီကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ယုံၾကည္သလို တန္ဖိုးထားသူတစ္ေယာက္လို႔လည္း ထင္ျမင္မိပါတယ္။ ပါတီတြင္း အင္အားေကာင္းမႈရွိတယ္လို႔လည္း ျမင္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီစံနစ္ေျပာင္းလဲေအာင္ ေဖာ္ေဆာင္မယ့္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးလို႔လည္း ယုံၾကည္မိပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုေလ့လာမိသေလာက္ေတာ့ အမွန္ကို အမွန္အတိုင္းလုပ္မယ့္ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးပါ။ တရားတဲ့ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈအေပၚမွာ အေျဖာင့္အတိုင္း ေလွ်ာက္မယ့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးပါ။ တိုင္းျပည္နဲ႔ျပည္သူလူထု အမ်ားအက်ဳိးကို ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး အမွန္တရားေပၚမွာရပ္တည္မယ့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးပါ။ အမွန္တရားအတြက္ ဘက္မလိုက္ဘဲလုပ္မယ့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးပါ။ လူထုရဲ႕ေထာက္ခံမႈပိုရတာ၊ သူေနရာရတာေတြထက္ တိုင္းျပည္ေကာင္းစားဖို႔ကို ၾကည့္ျပီး ဆံုးျဖတ္မယ္ဆိုတာ….

” တိုင္းျပည္ နဲ႔ လူမ်ိဳးအတြက္ အက်ိဳးရွိနိုင္မယ္ဆိုရင္ အသံုးခ်ခံျဖစ္ရလည္း ျဖစ္ပါေစ..၊ က်မကိုအသံုးခ်နိုင္ပါတယ္” လို႔ ေျပာခဲ့တဲ့ သူမရဲ႕စကားက သက္ေသခံေနပါတယ္။

အာဏာရပါတီဟာ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပက္ပက္စက္စက္ ရႈံးနိမ့္ခဲ့ကတည္းက ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ ေဒၚစုနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားေတြကို ျပည္သူအၾကည္ၫိုပ်က္ေအာင္၊ ျပည္သူ႔ေထာက္ခံမႈမရေအာင္၊ ႏိုင္ငံေရး ေသေအာင္လုပ္ဖို႔ စီမံကိန္းေတြအမ်ားႀကီး ခ်ထားထားတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမင္ေအာင္ ၾကည့္တတ္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။

တိုင္းျပည္တြင္းမွာ လူမ်ဳိးေရးပဋိပကၡျဖစ္ေအာင္၊ ဘာသာေရးအထိကရုဏ္းေတြျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေနတာေတြ၊ လက္ပံေတာင္းေတာင္ကိစၥမွာ ျပည္သူကို ေဒၚစုနဲ႔ထိပ္တိုက္ေစဖို႔ ဖန္တီးတာေတြဟာ ႏိုင္ေရးလွည့္ကြက္ေတြဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အျမင္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ ေရရွည္အက်ဳိးကိုေမွ်ာ္ကိုးၿပီး စည္းစည္းလုံးလုံးနဲ႔ ေျဖရွင္းၾကဖို႔ လိုပါတယ္။

ေဒၚစုကို ျပည္သူနဲ႔ ေသြးခြဲတာ၊ ေဒၚစုကို ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္တာ၊ ေဒၚစုအေနနဲ႔ သတ္ကြင္းကိုျဖတ္ရမယ့္ အေရး ဆိုတာ အားလုံအသိပါ။ အဲဒါ ေဒၚစုလည္း မသိဘဲရွိပါ့မလား။ အဲဒီအေနအထားေတြကို ေဒၚစုအေနနဲ႔ အမ်ားႀကီး ႀကိဳတြက္ထားၿပီးသားျဖစ္မွာပါ။ ရင့္က်က္တဲ့ လူထုေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္၊ အေျမွာ္အျမင္ရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ မိမိကိုယ္က်ဳိးမၾကည့္ဘဲ တိုင္းျပည္ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ျပည္သူလူထုအတြက္ ျပည္သူနဲ႔ ထိပ္တိုက္ျဖစ္မယ့္အေျခအေနကို စြန္႔စားၿပီးရဲရဲ၀ံ့၀ံံ့ ျဖတ္ေလွ်ာက္ခဲ့တာပါ။ ေဒၚစုမေလွ်ာက္ရင္၊ ေဒၚစုမျဖတ္ရင္ ဘယ္သူေလွ်ာက္မွာလဲ၊ ဘယ္သူျဖတ္မွာလဲ။

အစိုးရနဲ႔ ျပည္သူအၾကား အၾကပ္အတည္းေတြ႕ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္က်ိဳးၾကည့္ၿပီး ေခါင္းေရွာင္တာမ်ိဳး မလုပ္ခဲ့တာကိုက ေဒၚစုရဲ႕အနစ္နာခံစိတ္ပါ။ တိုင္းျပည္မွာျဖစ္ေပၚလာမယ့္ မတည္ၿငိမ္မႈေတြကို ေျဖရွင္းေပးလိုတဲ့အတိုက္အခံေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ။ အတိုက္အခံေကာင္းဆိုတာ အၿမဲတန္း အစိုးရကို အျပစ္ရွာၿပီး အတိုက္အခံ လုပ္ေလ့လုပ္ထ မရွိပါဘူး။ တိုင္းျပည္တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ အေျပာင္းအလဲတစ္ခုျဖစ္သြားဖို႔ စိတ္ရွည္သည္းခံ အနစ္နာခံၿပီး ဖြဲရွိရွိနဲ႔ ႀကိဳးပမ္းေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးကိုေခၚတာပါ။ မိမိတို႔နဲ႔ သေဘာထား မတိုက္ဆိုင္တိုင္း၊ မိမိတို႔ဘက္က ရပ္တည္ၿပီး မေျပာတိုင္း အျပစ္ဖို႔လို႔ေတာ့ မရပါဘူး။ သူ႔ရဲ႕ မဟာဗ်ဴဟာကို သူကိုယ္တိုင္ အေျခအေနနဲ႔ အခ်ိန္အခါနဲ႔အညီ နည္းဗ်ဴဟာေျပာင္း ႀကိဳးစားေနတယ္လို႔ျမင္ပါတယ္။

ေဒၚစုလုပ္သမွ်ေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး မ်က္ေစ့စုံမွိတ္ ေရွ႕ေနလိုက္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းက ရွားပါးပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမရွိတဲ့အေပၚမွာ လူထုတစ္ရပ္လုံး အေၾကာက္တရားေအာက္မွာ ျပားျပား၀ပ္ေနခဲ့ရသလို လူထုလည္းဆင္းရဲ၊ တိုင္းျပည္လည္း မြဲဆိုတာမ်ဳိးနဲ႔ ႀကဳံခဲ့ရပါၿပီ။ ဒီလိုေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ရဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ကို က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲ ေရာက္ေအာင္လုပ္ၿပီး တစ္ဘက္အႀကိဳက္ျဖစ္ေအာင္ တြန္းမပို႔ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵပါ။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ရွိလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေနာက္လိုက္ေကာင္းေတြျဖစ္ဖို႔ အမ်ားႀကီးလိုအပ္ပါတယ္။

လက္ပံေတာင္းေတာင္ကိစၥမွာ “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အလိုမရွိ”လို႔ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြၾကားခဲ့ရတာ ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္မေကာင္းစရာပါ။ ကမာၻတစ္၀ွမ္းလုံးက ခ်စ္တဲ့၊ ကမာၻတစ္၀ွမ္းလုံးက ေလးစားတဲ့၊ ကမာၻတစ္၀ွမ္းလုံးက တန္ဖိုးထားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို ကိုယ့္ႏိုင္ငံက ကိုယ့္ျပည္သူေတြက ကိုယ္လူမ်ဳိး ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ကို အလိုမရွိလို႔ ေၾကြးေၾကာ္ေနတာ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ ႏွစ္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ အေၾကာက္တရားနဲ႔႔ ေနလာခဲ့ၾကရတဲ့ျပည္သူေတြကို ဖိႏွိပ္မႈကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေပးေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို ၀ိုင္း၀န္းကူညီၾကရမွာပါ။ ေဒၚစုက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေခါင္းေဆာင္ပါ။ ေဒၚစုက ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဒီမိုကရက္တစ္ေခါင္းေဆာင္ပါ။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ပါ။ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕သမီးပါ။ ကမာၻကေလးစားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးပါ။ ကမာၻ႔အဆင့္အတန္းမွီ ပညာရွင္တစ္ဦးပါ။ ေခတ္အဆက္ဆက္ သမိုင္းအေတြ႕အႀကံဳေတြကို ေမ့ပစ္လိုက္ဖို႔ မႀကိဳးစားၾကပါနဲ႔။ တိုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူလူထုအက်ဳိးကို အၿမဲႏွလုံးသြင္းၿပီး လူထုေခါင္္းေဆာင္ရဲ႕ လမ္းၫႊန္မႈကို ခံယူၾကရင္း လာမယ့္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မိမိတို႔အသဲၾကားက မဲတစ္ျပားကို တန္ဖိုးရွိရွိ အသုံးခ်တတ္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္အေနနဲ႔ ေျပာလိုတာက ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္ခင္ကာလနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲလြန္ကာလေတြဟာ အင္မတန္ဂ႐ုစိုက္ေနရမယ့္အခ်ိန္ေတြပါ။ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ ဆူပူမႈေတြ၊ အၾကမ္းဖက္မႈေတြနဲ႔ ပဋိပကၡေတြကို အထူးသတိျပဳ ေရွာင္ရွားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ မိမိတို႔ကိုယ္က်ဳိးစီးပြား ပ်က္သုဥ္းမွာ စိုးရိမ္ၿပီး ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္လိုသူေတြ၊ မိမိတို႔အာဏာလက္လႊတ္ရမွာ စိုး႐ြံ႕ေနသူေတြရဲ႕အႀကံပက္စက္မႈေတြၾကားမွာ ႏိုင္ငံသားအားလုံး ေထာင္ေခ်ာက္မိသြားႏိုင္တဲ့အေျခအေနမ်ဳိးကေန လြတ္ေအာင္ေရွာင္ႏိုင္ၾကရပါမယ္။ 

လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး၊ တစ္အုပ္စုနဲ႔တစ္အုပ္စု၊ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုနဲ႔တစ္ခု၊ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးနဲ႔တစ္မ်ဳိး၊  ဘာသာ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုၾကားမွာ နားလည္မႈ သည္းခံမႈ ခြင့္လႊတ္မႈတရားေတြ လက္ကိုင္ထားၿပီး သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ေနထိုင္ႏိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားၾကရပါမယ္။ ဒါမွသာ ႏိုင္ငံနဲ႔တစ္၀ွမ္း တည္ၿငိမ္မႈ၊ ေအးခ်မ္းမႈနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈအသြင္ေဆာင္မွာ ျဖစ္တယ္။ အုပ္စုမတူလို႔၊ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမတူလို႔၊ လူမ်ဳိးမတူ ဘာသာျခားလို႔၊ ယုံၾကည္မႈမတူလို႔၊ ခံယူခ်က္မတူလို႔၊ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထုံးစံမတူလို႔ အမုန္းေတြ အာဃာတေတြထားၿပီး ရန္ဘက္ေတြလိုျမင္ေနၾကရင္ တည္ၿငိမ္မႈ၊ ေအးခ်မ္းမႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈဆိုတာ ကြယ္ေပ်ာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။

တည္ၿငိမ္မႈ၊ ေအးခ်မ္းမႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြရွိမွသာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ေမွ်ာ္လင့္ေမွ်ာ္မွန္းတဲ့ လြတ္လပ္ျခင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းနဲ႔ တရားမွ်တျခင္းေတြ ျပည့္၀တဲ့ ဒီမိုကေရစီပန္းတိုင္ကို အေရာက္လွမ္းႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ တည္ၿငိမ္မႈ၊ ေအးခ်မ္းမႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြမရွိဘဲ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ထူေျပာေနမယ္ဆိုရင္  ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေမွ်ာ္မွန္းတဲ့ ဒီမိုကေရစီပန္းတိုင္ ျမင္ေနရတဲ့ မႈံပ်ပ်ေလးပါ လက္လြတ္ ဆုံး႐ႈံးသြားႏိုင္ေခ် ရွိပါတယ္။ 

အေရးႀကီးရင္ ေသြးနီးရမယ္ ဆိုသလိုပါပဲ။ ဒီအခ်ိန္ဟာ  ကၽြႏ္ုပ္တို႔တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေဖာ္ေဆာင္ေနတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ၊ ပဋိပကၡေတြနဲ႔ တိုင္းျပည္တည္ၿငိမ္မႈ ပ်က္ျပားေစႏိုင္တဲ့ အေျခအေနေတြဟာ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို အေႏွာက္အယွက္ အဟန္႔အတားျဖစ္ေစ ႏိုင္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ေျပာင္းလဲမႈကို မလိုလားသူတစ္စုရဲ႕ ျပည္သူလူထုမ်က္ႏွာ မငဲ့ကြက္ဘဲ၊ မိမိတို႔ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားအတြက္ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ၊ ပဋိပကၡေတြနဲ႔ တိုင္းျပည္တည္ၿငိမ္မႈပ်က္ျပားေအာင္ လႈံေဆာ္ဖန္တီးမႈေတြ ႀကဳံလာႏိုင္ပါတယ္။

သံဃာကို သံဃာအခ်င္းခ်င္း၊ လူထုကို လူထုအခ်င္းခ်င္း အမုန္းမီးပြားေစၿပီး၊ ေသြးခြဲ သပ္လွ်ဳိ ရန္တိုက္ေပးေနမႈေတြဟာ အင္မတန္ႀကီးမားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးလွည့္ကြက္ေတြဆိုတာကို လူထုက အျမင္က်ယ္က်ယ္ထားၿပီး  အဓိကဘုံရန္သူဟာ ဘယ္သူဆိုတာ နားလည္သေဘာေပါက္ဖို႔လိုေနပါၿပီ္။

ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္မႈခရီးစဥ္ႀကီး ေနာက္ေၾကာင္းျပန္မလွည့္ဖို႔၊ ပစ္မွတ္မလြဲၾကဖို႔၊ ပန္းတိုင္မေပ်ာက္ၾကဖို႔ ႏိုင္ငံသားအားလုံးက အတူတကြ စည္းစည္းလုံးလုံး ဟန္႔တားကာကြယ္ၾကဖို႔ လိုအပ္သလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလုံးစုေပါင္းၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲေအာင္ျမင္စြာက်င္းပႏိုင္ဖို႔နဲ႔ ဒီမိုကရက္တစ္ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းကို ေရြးခ်ယ္ၾကဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း တိုက္တြန္းလိုက္ရပါတယ္။

မင္းမ်ဳိး၀င္း (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)

Friday Times News Journal (Vol:1,No.20)