စစ္မွန္တဲ့ဒီမိုကေရစီကို ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း

လူသားတိုင္း လူသားတိုင္းမွာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတာ ရွိတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူျဖစ္ျဖစ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ခံျဖစ္ျဖစ္၊ သူေဌးျဖစ္ျဖစ္ ဆင္းရဲသားျဖစ္ျဖစ္၊ အလုပ္ရွင္ျဖစ္ျဖစ္၊ အလုပ္သမားျဖစ္ျဖစ္၊ လူျဖဴျဖစ္ျဖစ္၊ လူမဲျဖစ္ျဖစ္၊ ၿမိဳ႕သားျဖစ္ျဖစ္၊ ေတာသားျဖစ္ျဖစ္၊ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတာရွိတယ္။ ဘယ္ဘာသာ ကိုးကြယ္ကိုးကြယ္၊ ဘယ္ယံုၾကည္ခ်က္ရွိရွိ၊ ဘယ္ႏိုင္ငံ ဘယ္ေဒသမွာပဲေနေန ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတာရွိၾကစၿမဲပါ။


လူတိုင္းက ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းနဲ႔ အသက္ရွင္ေနၾကတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္တဲ့ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတာကလည္း တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔၊ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ဖို႔၊ အာဏာရဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္ေအးခ်မ္းဖို႔၊ မတူကြဲျပားမႈေတြအေပၚမွာ နားလည္ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ဖို႔၊ ပဋိပကၡေတြ၊ ျပည္တြင္းစစ္ေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းဖို႔နဲ႔ အေျခခံလူတန္းစားတို႕ရဲ႕ဘဝေတြ အေျခခိုင္ျပီး တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္း စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံျဖစ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္တာပါ။

စစ္မွန္တဲ့ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံျဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕တစ္ခုလံုးေျပာင္းလဲလိုက္ရုံနဲ႕လည္း ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး၊ စနစ္တစ္ခုလံုးေျပာင္းလဲလိုက္ရံုနဲ႔လည္း ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မူေတြဘယ္ေလာက္ျပင္ျပင္ စနစ္ေတြ ဘယ္လိုေျပာင္းေျပာင္း လူထုကလည္း မျပင္ မေျပာင္းေသးသေရြ႕ ႏိုင္ငံေျပာင္းလဲမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါ ေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲရမယ့္ တာ၀န္က ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လံုးမွာလည္း ရွိပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း ေျပာဖူးပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီလိုခ်င္ရင္ ျပည္သူေတြေျပာင္းရမယ္တဲ့။ အဲဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘယ္ကစၿပီး ေျပာင္းၾကမွာလဲ။ ဘာေတြကို စၿပီး ေျပာင္းၾကမွာလဲ။
ကြ်န္ေတာ့္အယူအဆကေတာ့ စိတ္ဓါတ္က စၿပီး ေျပာင္းရလိမ့္မယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕စိတ္ဓါတ္ေတြ ပ်က္စီးေနၾကၿပီ။ ယိုယြင္းေနၿပီ။ ေနာက္က်က်န္ရစ္ေနၿပီ။
ပ်က္စီးရတဲ့၊ ယိုယြင္းရတဲ့၊ေနာက္က်က်န္ရစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႕သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုးက အေမွာင္ေခတ္မွာ လူျဖစ္လာရတာဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဥေဏွာက္ေတြအားလံုး အေမွာင္က်ေနၾကၿပီ။ အေမွာင္ေခတ္က စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕မိႈင္းတိုက္မႈေတြၾကား၊ လွည့္ကြက္ေတြၾကားမွာ ႀကီးျပင္းလာရေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔တေတြရဲ႕အေတြးအေခၚေတြ မိႈင္းမိေနၾကၿပီ။ အေရာင္ေတြနဲ႔ စြန္းထင္းေနၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ရဲ႕အစြဲေတြနဲ႔ လြဲေနခဲ့ၾကၿပီ။ ဒါေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျပဳျပင္ၾက ရလိမ့္မယ္။ ဒါေတြကိုကြ်န္ေတာ္တို႕ေဆးေၾကာၾကရလိမ့္မယ္။ ဒါေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ခဝါခ်လိုက္ရမယ္။ ဒီမိုကေရစီနဲ႕ထိုက္တန္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြ၊ အျမင္ေတြ၊ အယူအဆေတြနဲ႔ ဒီမိုကေရစီနဲ႕ထိုက္တန္တဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္၊ ခံယူခ်က္ေတြဘက္ ေျပာင္းရမယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဆိုတာကို မိမိစိတ္ႀကိဳက္ဘာသာျပန္ၿပီး၊ ဥေဏွာက္မဲ့ မ်က္ကန္း မ်ိဳးခ်စ္စိတ္အစြဲနဲ႕။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ေဒသစြဲ၊ လူမ်ိဳးစြဲ၊ ဘာသာစြဲ၊ ပုဂၢိဳလ္စြဲ၊ အယူအဆစြဲ၊ လမ္းစဥ္စြဲ၊ ဝါဒစြဲ၊ ယံုၾကည္မႈအစြဲ၊ ဘာသာစကားအစြဲ၊ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ အစြဲ၊ အသားအေရာင္အစြဲ စတဲ့ အစြဲေရာင္စံုေတြနဲ႔ ခြဲျခားဆက္ဆံ ေစာ္ကားႏွိမ့္ခ်ေနၾကတာေတြဟာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ ထူေထာင္တဲ့ေနရာမွာ အေႏွာက္အယွက္ အဟန္႔အတားေတြ ျဖစ္ေစပါတယ္။

ဘယ္ေဒသမွာပဲေနေန၊ ဘယ္လူမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ဘာသာပဲကိုးကြယ္၊ ဘယ္ယံုၾကည္မႈ၊ ဘယ္ဝါဒ၊ ဘယ္လမ္းစဥ္၊ ဘယ္အယူအဆပဲရွိရွိ မတူကြဲျပားမႈေတြကို ခြင့္လႊတ္နားလည္မႈအျပည့္နဲ႕ စုစုစည္းစည္း ပူးေပါင္း ၫွိႏိႈင္း အေျဖရွာ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္သြားမယ္ဆိုရင္ လ်င္ျမန္တဲ့အဟုန္နဲ႕ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံကို တည္ေဆာက္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးရဲဲ႕တခါတုံးက မိန္႔ခြန္းမွာလည္း '' စုစည္းအေျဖရွာမႈသည္ပင္လွ်င္ မိမိတို႔လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ စာမ်က္ႏွာသစ္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္ပါသည္။
မတူညီေသာ အယူအဆမ်ား စုစည္း ရွင္သန္ႏိုင္ေသာ ဗဟုဝါဒကို ေဆြးေႏြးၫွိႏိႈင္း အေျဖရွာသည့္နည္းလမ္းသည္သာ မိမိတို႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ အေကာင္းဆံုးေသာ နည္းလမ္းျဖစ္သည္'' လို႔ ၾကားလိုက္မိပါေသးတယ္။

ဒီကေန႕ကြ်န္ေတာ္တို႕တိုင္းျပည္ရဲ႕အေျခအေနက ဒီမိုကေရစီကို စၿပီး ေျပာင္းလဲအေကာင္ အထည္ေဖာ္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့အေျခအေနပါ။ ေသြးႏုသားႏုပဲရွိေသးတဲ့ အေျခအေနပါ။ မတ္တတ္စမ္းခါစ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္လို ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့ အေျခအေနပါ။ ေျမစမ္းခရမ္းပ်ိဳးေနရတဲ့ အခ်ိန္အခါပါ။ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔က အစြဲေတြျပင္းထန္ၿပီး၊ မတူကြဲျပားမႈေတြကို နားလည္ ခြင့္လႊတ္မႈ မေပးႏိုင္ေသးသမွ် ကြ်န္ေတာ္တို႔ လိုလားေတာင့္တေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္ဟာ အလွမ္းကြာေဝးေနဦးမွာပါ။

ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဦးေဆာင္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အတိုက္အခံေတြက ဒီေန႕အခ်ိန္အခါမွာ မတူကြဲျပားမႈေတြကို ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးၿပီး ၫွိႏႈိင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ လမ္းၫႊန္ေနတာေတာင္ ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔က မတူကြဲျပားမႈေတြကို ခြင့္လႊတ္နားလည္မႈ မေပးႏိုင္ေသးတာကေတာ့ လိုအပ္ခ်က္တစ္ရပ္၊ အားနည္းခ်က္တစ္ရပ္လို ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီရဲ႕အႏွစ္သာရကိုက မတူကြဲျပားမႈကို အေျခခံပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီဟာ အယူအဆေတြ၊ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို အၿမဲဖြင့္ေပးထားတယ္။ အထူးသျဖင့္ သေဘာထားကြဲၾကတာေတြ၊ မတူၾကတာေတြကို ဖြင့္ေပးထားပါတယ္။ လူတိုင္းမွာ လြတ္လပ္စြာ ထင္ျမင္ယူဆခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ယံုၾကည္ႏိုင္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုႏိုင္ခြင့္နဲ႔ လြတ္လပ္စြာ သေဘာထားကြဲလြဲခြင့္ေတြ ရွိပါတယ္။

ျပည္သူလူထုဆိုတာကေတာ့ အားလံုးတစ္သေဘာတည္း တစ္ဆႏၵတည္း ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ လူမ်ားစုရဲ႕ဆႏၵကို အားလံုးက လက္ခံအေကာင္အထည္ေဖာ္ရမယ္။ လူနည္းစုရဲ႕ဆႏၵသေဘာထားကို ေလးစားရမယ္၊ အားလံုးကို တစ္သေဘာတည္းျဖစ္ရမယ္၊ တစ္ပံုစံတည္းျဖစ္ရမယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။
လူအားလံုးဟာ တူညီေသာလူမ်ိဳး၊ တူညီေသာယဥ္ေက်းမႈ၊ တူညီေသာဘာသာတရား မရွိႏိုင္ပါဘူး။
အားလံုး တစ္ေသြးတစ္သံတစ္မိန္႔ျဖစ္ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ ဒီမိုကေရစီ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
တစ္ပါတီစနစ္ေဟာင္းရဲ႕အေတြးေခၚဘက္ျပန္လွည့္သြားလိမ့္မယ္။ အာဏာရွင္ဆန္သြားလိမ့္မယ္။

ဒီမိုကေရစီမွာ အတိုက္အခံရွိမယ္၊ သေဘာထား မတူတာလည္းရွိမယ္၊ အေတြးအေခၚအယူအဆ
ကြဲျပားတာလည္း ရွိမယ္။ လူမ်ိဳးမတူ ဘာသာကြဲျပားတာလည္း ရွိမယ္၊ ဒါကို နားလည္ႏိုင္ရမွာျဖစ္တယ္၊ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ မတူကြဲျပားမႈအေပၚမွာ နားလည္ခြင့္လႊတ္မႈေပးႏိုင္ရမယ္္။
တစ္ဦးတစ္ေယာက္ တစ္စု တစ္ဖြဲ႕ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာကို တန္ဖိုးထား ေလးစားရပါမယ္။ အဲဒီအခြင့္အေရးေတြဟာ ဒီမိုကေရစီရဲ႕အုတ္ျမစ္ေတြပဲျဖစ္တယ္။
မိမိတို႔ယံုၾကည္ရာ အယူဝါဒလမ္းစဥ္ေတြေပၚမွာ တယူသန္စြဲမေနဘဲ၊ တျခားသူတို႔ရဲ႕ယံုၾကည္ရာ အယူဝါဒလမ္းစဥ္ေတြကိုလည္း ေလးစားလိုက္နာၿပီး ပူးေပါင္းၫွိႏိႈင္းအေျဖရွာ လက္တြဲေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ နယ္ေျမလုမႈေတြ၊ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရး တိုက္ခိုက္မႈေတြကို ရပ္တန္းကရပ္ၿပီး ဒီမိုကေရစီ လူေဘာင္ ထူေထာင္ေရးမွာ အျမင္က်ယ္က်ယ္ အေတြးအေခၚရင့္က်က္စြာနဲ႔ သေဘာထားႀကီးႀကီး ထားကာ အတူတကြ ပူးေပါင္းၫွိႏိႈင္း အေျဖရွာၿပီး၊ ေနာင္တက္လာမည့္ မ်ိဳးဆက္သစ္တို႔အတြက္ မ်ိဳးေစ့ခ်ေပးခဲ့ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီကေန႔ ျပည္တြင္းမွာျဖစ္ေနတဲ့ ပဋိပကၡေတြ၊ စစ္ပြဲေတြေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ ၾကာေစပါတယ္။ ပဋိပကၡေတြ စစ္ပြဲေတြၾကားက ျပည္သူလူထု ခံစားေနရတဲ့ဒုကၡကလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔တေတြရဲ႕ဒုကၡေတြပါ။ သူတို႔တစ္ေတြရဲ႕ဘဝမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနရၿပီ ။ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈဆံုး႐ံႈးေနၾကၿပီ။ အနာဂတ္ေတြ မေရမရာနဲ႔ ပ်က္သုဥ္းေနရတဲ့
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ညီေနာင္ေတြ ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ မတရားျပဳက်င့္ခံေနရမႈ၊ ႏိုင္ထက္စီးနင္းျပဳက်င့္ခံေနရမႈ၊ အႏိုင္က်င့္ဗိုလ္က် စိုးမိုးခံေနရမႈ၊ ႏွိမ့္ခ်ေစာ္ကားခံေနရမႈ၊ ခြဲျခားဆက္ဆံခံေနရမႈ၊ ေႏွာက္ယွက္ဖ်က္ဆီးခံေနရမႈ၊ စစ္ပြဲတို႕ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရမႈ၊ ေျပးလႊား ပုန္းေရွာင္ေနရမႈ စသည့္ စတဲ့ ေဘးဒုကၡအသီသီးနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ေနၾကတာဟာ တကယ္ေတာ့ အယူအဆကြဲလြဲမႈေတြကို နားလည္ၿပီးေတာ့ ေစ့စပ္ၫွိႏိႈင္းယူတဲ့ အေလ့အထေတြ ဆိတ္သုဥ္း ေပ်ာက္ကြယ္ေနၾကလို႔ပါ။ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုႏိုင္ခြင့္ကို အစဥ္အဆက္က ခြင့္မျပဳခဲ့ၾကလို႔ပါ။ မတူကြဲျပားမႈေတြကို ဆန္႔က်င္ေနခဲ့ၾကလို႕ပါ။ မတူကြဲျပားမႈေတြကို နားလည္ မေပးႏိုင္ခဲ့ၾကလို႕ပါ။

အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးၾကတယ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို လိုလားၾကတယ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို မက္ေမာၾကတယ္၊ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈကို လိုခ်င္ေတာင့္တၾကတယ္၊ လူသားခ်င္းစာနာ နားလည္မႈရွိၾကတယ္ ဆိုရင္
အာဏာပိုင္၊ အတိုက္အခံ၊ လူပုဂၢိဳလ္၊ အဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးတို႔က သံသယေတြ၊ အမုန္းတရားေတြ၊ အာဃာတေတြ၊ အစြဲႏွင့္ မတူညီမႈေတြကိုေဘးဖယ္ထားၿပီး၊ မိဘမဲ့ေနၾကတဲ့ လူမမယ္ကေလးေတြရဲ႕
ငို႐ိႈက္သံေတြ၊ အိုးအိမ္မဲ့ေနတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ ညည္းညဴသံေတြ၊ ေျပးလႊားပုန္းေအာင္း ေနရတဲ့ မိသားစုေတြရဲ႕ေမာဟိုက္သံေတြ၊စစ္ေဘးဒဏ္ခံေနရတဲ့ လူမ်ိဳးစုေတြရဲ႕ပင့္သက္႐ိႈက္သံေတြ၊
အႏိုင္က်င့္ေစာ္ကားခံေနရတဲ့ လူနည္းစုတို႔ရဲ႕ အံႀကိတ္သံေတြ၊ လင္ေသသားဆံုး မုဆိုးမေတြရဲ႕ ပူေဆြးေသာကသံေတြ၊ လူတန္းေစ့ မေနႏိုင္ၾကေသးတဲ့ အေျခခံလူတန္းစားေတြရဲ႕ ဘဝရင္ေမာသံေတြ နဲ႔ စိုးတထိတ္ထိတ္ ေနေနရသူေတြရဲ႕ ရင္ခံုသံေတြ စတဲ့ အဲဒီအသံေတြ အပါအဝင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ညီေနာင္ေတြ ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ အခက္အခဲ၊ ဒုကၡအသြယ္သြယ္ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕မ်က္ဝန္းအစံုမွာ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဥေဏွာက္ထဲမွာ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ရင္ထဲမွာ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲမွာ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဘအေသြးအသားထဲမွာ ခံစားနားလည္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ ခံစားနားလည္တတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရမယ္။ ခံစား နားလည္တတ္သည့္ စိတ္ဓာတ္ေမြးျမဴရမယ္။ လူမ်ိဳးစုေတြရဲ႕ေဒသေတြ ဖြံ႕ၿဖိဳးစည္ပင္ဖို႔ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရမယ့္ အခ်ိန္ ၊ ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရး ခရီးေလွ်ာက္လွမ္းရမယ့္ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။

အၾကမ္းဖက္မႈေတြ၊ ပဋိပကၡေတြစစ္ပြဲေတြရဲ႕သားေကာင္ ျဖစ္ေနရရွာတဲ့ လူသားေတြအခ်င္းခ်င္းၾကား မတူကြဲျပားမႈေတြကို နားလည္လက္ခံဖို႔ လိုအပ္ေနၾကလို႕ပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ညီေနာင္ေတြအတြက္ အေရးေပၚလူသားခ်င္းစာနာမႈေတြ လိုအပ္ေနပါတယ္။ အိုးအိမ္ဆံုး႐ံႈးခဲ့ရသူေတြမွာ စားေရရိကၡာေတြ လိုအပ္ေနပါတယ္။ လူမ်ိဳးကြဲ၊ ဘာသာကြဲ၊ေဒသကြဲမ်ားအၾကား ေစ့စပ္ၫွိႏိႈင္းမႈမ်ားႏွင့္ ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရး ခရီးေလွ်ာက္လွမ္းရမယ့္အခ်ိန္၊ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦးေဖးမကူညီၾကရမဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္။ဒါေတြအေပၚမွာလည္း ခံစားနားလည္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားရမယ္။ ခံစားနားလည္တတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရမယ္။

ဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို ဒီမိုကေရစီနည္းနဲ႔ရေအာင္လုပ္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။
အက်ပ္အတည္းေတြ၊ အခက္အခဲေတြ၊ ပဋိပကၡေတြ၊ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မႈေတြနဲ႔ ေတာင္းပြဲတိုက္ပြဲေတြကို
ဒီမိုကေရစီနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းတာသာ ဂုဏ္သိကၡာရွိတဲ့ နည္းလမ္းျဖစ္တယ္။ အၾကမ္းဖက္ေျဖရွင္းတာ၊ အၾကမ္းဖက္ကိုင္တြယ္တာ၊ အာဏာရွိတယ္၊ အင္အားရွိတယ္၊ အထက္စီးရ ေနတယ္ဆိုၿပီး အႏိုင္ရရင္ ၿပီးေရာစိတ္နဲ႔ လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္တာ ဒီမိုကေရစီမဟုတ္သလို ဂုဏ္သိကၡာမဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ပဲ။တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး၊ တစ္ဖြဲ႕နဲ႔တစ္ဖြဲ႕၊ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ အျပန္အလွန္ ယုံၾကည္ဖို႔၊ စိတ္ရွည္သည္းခံဖို႔၊ နားလည္ ခြင့္လႊတ္ဖို႔၊  ဂုဏ္ေပးေလးစားဖို႔နဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ လိုတယ္။ အဲဒီနည္းလမ္းေတြနဲ႔သာ တည္ၿငိမ္မႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ ျပည့္၀ၿပီး စစ္မွန္တဲ့ဒီမိုကေရစီကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။

အဲဒီေတာ့မွသာ ခြဲျခားႏွိမ့္ခ်မႈေတြ၊ အႏိုင္က်င့္ေစာ္ကားမႈေတြ၊ ဗိုလ္က်စိုးမိုးမႈေတြ၊ႏိုင္လိုမင္းထက္ ျပဳက်င့္မႈေတြ၊ မတရား နယ္ေျမလုမႈေတြ၊ ဖ်က္ဆီးမႈေတြ ကင္းေဝးၿပီး ညီညြတ္မွ်တ၊သဟဇာတျဖစ္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္းကိုေတြ႕ရမယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ ခ်မ္းေျမ႕တဲ့လူမႈဘဝကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မယ္။ ပဋိပကၡေတြကင္းေဝးတဲ့ ေလာကနိဗၺာန္ကို တည္ေဆာက္ႏိုင္မယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လိုခ်င္ေတာင့္တေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို အေရာက္လွမ္းႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေရရွည္တည္တံ့ခိုင္ၿမဲမယ့္ ဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ အျပန္အလွန္ ထိန္းညွိလို႔ သံသယေတြ၊ အမုန္းတရားေတြ၊ အာဃာတေတြေဖ်ာက္ၿပီး ညီညီညြတ္ညြတ္ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ ဝိုင္းဝန္း ေျဖရွင္းၾကမယ္ ဆိုရင္ အနာဂတ္မွာၿငိမ္းခ်မ္းလွပတဲ့ႏိုင္ငံတစ္ခု အေနနဲ႕ကမၻာ့အလည္မွာ ထည္ထည္ဝါဝါနဲ႔ ထြန္းကားေပၚေပါက္လာႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့၊ ညီညြတ္တဲ့၊ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးတဲ႔၊ သာယာဝေျပာတဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံသစ္တစ္ခုအေနနဲ႔ မေပ်ာက္မပ်က္ ကမၻာ့အလည္မွာ ထာဝရတည္ရွိႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ။
_______________________
မင္းမ်ိဳးဝင္း(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)
 Friday Times News Journal(Vol:1,No.8)