ဦးတည္ေျပာင္းလဲေလွ်ာက္လွမ္းလာခဲ့တာ ႏွစ္ေပါက္ခဲ့ပါၿပီ။
အဆိုးျမင္သူတစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ အားမလိုအားမရ
အေျခအေနမ်ဳိး ေ၀ဖန္ရွိေနၾကဆဲပါ။
ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္နဲ႔
အတိုက္အခံေကာင္းတစ္ေယာက္ေၾကာင့္
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္လုံးရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊
လူမႈေရး၊ ဘာသာေရး၊ လူမ်ဳိးေရး၊ က်န္းမာေရး၊
ပညာေရးစတာေတြဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ႏိုင္ဖို႔ရာျပည္သူလူထုကလည္း ျပည္သူလူထုေကာင္း ပီသဖို႔ေတာ့လိုပါတယ္။ ျပည္သူလူထုဖက္ကလည္း ညီညီၫြတ္ၫြတ္နဲ႔၊ သေဘာထားမွန္မွန္နဲ႔၊ စည္းစည္းလုံးလုံးနဲ႔၊ စည္းကမ္းရွိရွိနဲ႔ ပူးေပါင္းပါ၀င္ဖို႔ေတာ့လိုပါတယ္။
အတိုက္အခံေကာင္းတစ္ေယာက္ေၾကာင့္
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္လုံးရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊
လူမႈေရး၊ ဘာသာေရး၊ လူမ်ဳိးေရး၊ က်န္းမာေရး၊
ပညာေရးစတာေတြဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ႏိုင္ဖို႔ရာျပည္သူလူထုကလည္း ျပည္သူလူထုေကာင္း ပီသဖို႔ေတာ့လိုပါတယ္။ ျပည္သူလူထုဖက္ကလည္း ညီညီၫြတ္ၫြတ္နဲ႔၊ သေဘာထားမွန္မွန္နဲ႔၊ စည္းစည္းလုံးလုံးနဲ႔၊ စည္းကမ္းရွိရွိနဲ႔ ပူးေပါင္းပါ၀င္ဖို႔ေတာ့လိုပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္ရဲ႕အတိတ္ကသမိုင္းကို သခၤန္းစာအမိအရယူၿပီး ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ အနာဂတ္ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ကို စိတ္သစ္၊လူသစ္၊စနစ္သစ္နဲ႔တည္ေဆာက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ေသြးစည္းညီၫြတ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ျပည္ေထာင္စုသစ္ႀကီး ေပၚေပါက္လာေရးဟာ ေခါင္းေဆာင္၊အတိုက္အခံ၊ျပည္သူလူထု၊ ႏိုင္ငံသားအားလုံး ၀ိုင္း၀န္းႀကိဳးပမ္းဖို႔တာ၀န္ရွိပါတယ္။
အခုလိုေျပာင္းလဲခါစ အေျခအေနမွာ လက္ရွျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အခက္အခဲေတြ၊ ျပႆနာေတြ၊ ရခိုင္ျပည္နယ္ကပဋိပကၡေတြ၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ကစစ္ပြဲေတြက ရွင္းမရႏိုင္ေလာက္တဲ့ အဟန္႔အတားေတြေတာ့မဟုတ္ေပမဲ့ ဒီမိုကေရစီကိုေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ ေႏွာင့္ေႏွးေစတာေတာ့အမွန္ပါ။
ေခတ္မီတဲ့၊ဖြံ႔ၿဖိဳးတဲ့၊တိုးတက္တဲ့ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္ႀကီး တည္ၿငိမ္ၿပီး ထြန္းကားတဲ့လူ႔ေဘာင္တစ္ခုတည္ေဆာက္တဲ့ေရးမွာ ေဒသစြဲ၊ လူမ်ဳိးစြဲ၊ဘာသာစြဲ၊ဆႏၵစြဲ၊ အယူအဆစြဲေတြေဘးဖယ္ၿပီး သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔၊တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ခြင့္လႊတ္ျခင္းေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆုံၫွိႏႈိင္းအေျဖရွာလိုက္ရင္ ေျပလည္သြားမွာပါ။
ဒီမိုကေရစီစနစ္တည္ေဆာက္တဲ့ေနရာမွာ လြတ္လပ္စြာသေဘာကြဲလြဲခြင့္ကို လက္ခံေပးႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သေဘာမတိုက္ဆိုင္ရင္ ျငင္းခုံတာဟာ ဒီမိုကေရစီရဲ႕အေလ့အထဆိုတာနားလည္ၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးဖို႔လိုပါတယ္။ စည္းကမ္းမရွိဘဲ၊ စည္းလုံးညီၫြတ္မႈမရွိဘဲ၊ေဒသစြဲ၊ လူမ်ဳိးစြဲ၊ဘာသာစြဲ၊ဆႏၵစြဲ၊ အယူအဆစြဲေတြမကင္းဘဲနဲ႔ေတာ့ စစ္မွန္တဲ့ဒီမိုကေရစီဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။
ကိုယ္ယုံၾကည္ရာ၊ ကိုယ္ကိုးကြယ္ရာ ကိုယ့္အယူအဆေတြကိုသာ ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး၊ အေလးထားၿပီး အျခားသူတို႔ရဲ႕ယုံၾကည္ရာ၊ကိုးကြယ္ရာ၊ဘာသာေရး၊လူမ်ဳိးေရး ခံယူခ်က္၊ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ယုံၾကည္ခ်က္ေတြကိုသိေအာင္မႀကိဳးစားဘဲ၊ထဲ့မတြက္ေပးဘဲ ႏိုင္ငံေရးစနစ္သစ္ကို ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။
တူညီတာေတြ စု၊မတူညီတာေတြ ဖယ္ၿပီး၊ မတူကြဲျပားမႈေတြအေပၚမွာခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးႏိုင္မွသာလွ်င္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးဟာ လ်င္ျမန္ေသာအဟုန္နဲ႔ေျပာင္းလဲလာမွာျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္ရဲ႕အတိတ္က အာဏာရွင္တို႔ရဲ႕လက္ေအာက္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရးတို႔နဲ႔ေသြးခြဲခံခဲ့ရတာ၊ ဘာသာေရးမႈိင္း၊ လူမ်ဳိးေရးမႈိင္းတိုက္ခံခဲ့ရတာ၊ လွည့္ကြက္ေတြၾကား လူမ်ဳိးေရးပဋိပကၡ၊ ဘာသာေရးပဋိပကၡေတြေပၚမွာ လုံခ်ာလိုက္ရင္း စည္းလုံးမႈပ်က္ျပားေနခဲ့ရတာပါ။ တစ္ကယ္တမ္းေတာ့ လူမ်ဳိးေရး၊ဘာသာေရးထက္ လူသာလွ်င္ပဓာနပါ။ လူကိုလူခ်င္း တန္ဖိုးထားရမွာပါ။ ဘာသာမတူ လူမ်ဳိးကြဲျပားတယ္ဆိုတာကလည္း လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ ေမြးရာပါလူ႕အခြင့္အေရးဆိုတာရွိပါတယ္။
လူ႕အခြင့္အေရးေၾကျငာစာတမ္း အပိုဒ္နံပါတ္တစ္မွာလည္း ဒီအတိုင္းေဖာ္ျပထားပါတယ္။
''လူတိုင္းသည္ တူညီလြတ္လပ္ေသာ လူ႕ဂုဏ္သိကၡာျဖင့္လည္းေကာင္း၊တူညီလြတ္လပ္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားျဖင့္လည္းေကာင္း ေမြးဖြားလာသူမ်ားျဖစ္သည္။ထိုသူတို႔၌ပိုင္းျခားေဝဖန္တတ္ေသာဥာဏ္ႏွင့္ က်င့္ဝတ္သိတတ္ေသာစိတ္တို႔ ရွိၾက၍ ထိုသူတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္းေမတၲာထား၍ ဆက္ဆံက်င့္သံုးသင့္၏'' လို႔ ဆိုထားပါတယ္။
လြတ္လပ္စြာေတြးေခၚႀကံဆႏိုင္ခြင့္၊လြတ္လပ္စြာဖြင့္ဟေျပာဆိုႏိိုုင္ခြင့္၊လြတ္လပ္စြာ ေရးသားႏိုင္ခြင့္၊လြတ္လပ္စြာယံုၾကည္ႏိုင္ခြင့္၊လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ႏိုင္ခြင့္၊လြတ္လပ္စြာေရြးခ်ယ္ႏိုင္ခြင့္၊လြတ္လပ္စြာခံယူရပ္တည္ႏိုင္ခြင့္ စသျဖင့္အခြင့္အေရးေတြ
လူတိုင္းမွာရွိပါတယ္။ၿပီးေတာ့ယံုၾကည္ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာတရားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း မိမိကိုးကြယ္ယံုၾကည္တဲ့ဘာသာတရား၊သက္ဝင္ယံုၾကည္ခ်က္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္သင္ျပႏိုင္ခြင့္၊က်င့္သံုးႏိုင္ခြင့္၊ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ႏိုင္ခြင့္ႏွင့္ ေဆာက္တည္ႏိုင္ခြင့္ေတြရွိပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာသက္ဝင္ယံုၾကည္သူျဖစ္ေစ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာသက္ဝင္ယံုၾကည္သူျဖစ္ေစ၊အစၥလာမ္ဘာသာကိုသက္ဝင္ယံုၾကည္သူျဖစ္ေစ၊ဟိႏၵဴဘာသာကိုသက္ဝင္ယံုၾကည္သူျဖစ္ေစ၊မိမိတို႔ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္တဲ့ဘာသာကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္သင္ျပႏိုင္ခြင့္၊က်င့္သံုးႏိုင္ခြင့္၊ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ႏိုင္ခြင့္ႏွင့္ေဆာက္တည္ႏိုင္ခြင့္ေတြရွိပါတယ္။
ယုတ္စြအဆံုး မည္သည့္ဘာသာ သာသနာကိုမွ် ကိုးကြယ္ျခင္း ယံုၾကည္ျခင္းမရွိသူ ဘာသာမဲ့၊ ဘာသာလြတ္ပင္ျဖစ္ပါေစ၊ မိမိယံုၾကည္ရာကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္သင္ျပႏိုင္ခြင့္၊က်င့္သံုးႏိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။
ကိုးကြယ္မႈပိုင္းဆိုင္ရာ၊ ယံုၾကည္မႈပိုင္းဆိုင္ရာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာသာတစ္ခုနဲ႔တစ္ခုအၾကားေဝဖန္မႈေတြ၊ႏွိမ့္ခ်မႈေတြ၊ဖိႏွိပ္မႈေတြ၊ေစာ္ကားမႈေတြ၊ျငင္းခံုမႈေတြ၊ခြဲျခားမႈေတြ မျပဳအပ္ပါ။ မလုပ္အပ္ပါ။ ဘာမွ်အက်ိဳးမရွိႏိုင္ပါ။
မိမိယံုၾကည္ရာကို ကိုးကြယ္ရာ အမွန္တရားတစ္ရပ္အေနနဲ႔ က်င့္သံုးေနၾကတာပါ။ လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ႏိုင္ပါတယ္။ လြတ္လပ္စြာ ယံုၾကည္ႏိုင္ပါတယ္။
ဘာသာတရားတို႔မည္သည္ အဆံုးအမေတြပါ။ ဘာသာတရားတို႔ကို ေဆာင္ၾကဥ္းလာခဲ့ၾကေသာ အလင္းျပပုဂၢိဳလ္မြန္အသီးသီး၊ဘာသာတရားတို႔ကို လမ္းၫႊန္ျပသ သြန္သင္ဆံုးမခဲ့ၾကေသာ အလင္းျပပုဂၢိဳလ္မြန္အသီးသီး၊ တမန္ေတာ္အသီးသီးတို႔သည္ လူသားေကာင္းက်ိဳး၊ လူ႕ေဘာင္ေလာကေကာင္းက်ိဳးအတြက္ လူမႈဘဝလမ္းစဥ္တို႔ကို ၫႊန္ျပခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
ဘယ္ဘာသာတရားကမွ် လူ႕ေဘာင္ေလာက ပ်က္စီးရာပ်က္စီးေၾကာင္း မၫႊန္ျပခဲ့သလို၊ ဘာသာတရားမ်ားအခ်င္းခ်င္း ေဝဖန္မႈေတြ၊ႏွိမ့္ခ်မႈေတြ၊ဖိႏွိပ္မႈေတြ၊ေစာ္ကားမႈေတြ၊ျငင္းခံုမႈေတြ၊ခြဲျခားမႈေတြ မသြန္သင္ခဲ့ပါဘူး။
ဘာသာတရားတိုင္းရဲ႕ အႏွစ္ခ်ဳပ္မွာ ေမတၲာ၊က႐ုဏာတရားႏွစ္ပါးကို အေျခခံထားတာကိုေတြ႕ရသလို၊ လူ႕ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔အညီ ေနထိုင္ေစေရး၊ လူတိုင္း တန္းတူအခြင့္အေရးရရွိေစေရးတို႔ကို အေျခခံထားတာေတြကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘာသာျခားမ်ားအၾကား ဘယ္ဘာသာတရားက ျမင့္ျမတ္သည္။ ဘယ္ဘာသာတရားက နိမ့္က်သည္။ ဘယ္ဘာသာတရားက ေကာင္းသည္။ဘယ္ဘာသာ တရားက ဆိုးသည္ဆိုကာ အျငင္းပြားေနျခင္း၊ ေဝဖန္ေနျခင္း၊ ေစာက္ကားေနျခင္းသည္ မိုက္မဲရာၾကၿပီး၊ သေဘာထားေသးသိမ္လြန္းရာက်ပါသည္။
သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ဆိုဆုံးမခ်က္တစ္ရပ္မွာ လူမ်ဳိးေရး၊ဘာသာေရးအစြဲေတြ မေပ်ာက္ပ်က္ႏိုင္ရင္ Unity တစ္စုတစ္စည္းညီၫြတ္ျခင္း၊
Hermony သင့္သင့္ျမတ္ျမတ္ေနထို္င္ျခင္း လုပ္လို႔မရဘူး။ Unity ႏွင့္ Hermony ကိုတည္ေဆာက္လို႔မရရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္လို႔မရဘူး။ အဲဒီလို တည္ေဆာက္လို႔မရေသးဘဲ Coexistence ၿငိမ္းခ်မ္းစြာအတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ျခင္းကို တည္ေဆာက္လို႔ မရဘူး လို႔မိန္႔ထားပါတယ္။
သာသာတရားမ်ား မတူကြဲျပားမႈကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ဘာသာျခားမ်ားအၾကား ဘာသာေရးပဋိပကၡမ်ားဖန္တီးေနျခင္း၊ရန္မီးပြားေစရန္လံႈ႕ေဆာ္ျခင္း၊ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္း၊ ႏွိမ့္ခ်ေျပာဆိုျခင္း၊ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္း၊ ေႏွာက္ယွက္ဖ်က္ဆီးျခင္းတို႔မွာ မိမိကိုးကြယ္ယံုၾကည္ရာ ဘာသာတရား၏ အဆံုးအမႏွင့္ လူ႕က်င့္ဝတ္မ်ားကို နားမလည္ သေဘာမေပါက္ျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။
မိမိကိုးကြယ္ယံုၾကည္ရာ ဘာသာတရား၏ အဆံုးအမမ်ားကို ျပည့္ျပည့္ဝ၀ လိုက္နာက်င့္သံုျခင္း မရွိျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ လူသားအခ်င္းခ်င္း တန္ဖိုးမထားရာေရာက္ပါတယ္။ စည္းလံုးညီၫြတ္ေသာလူ႕မႈအိမ္ေထာင္စုႀကီးအား ျပိဳကြဲေအာင္ဖန္တီးရာေရာက္ပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးေၾကျငာစာတမ္းကိုလည္း ေဖာက္ဖ်က္ရာက်ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီက်င့္သံုးေသာလူ႕အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္လည္း ဆန္႔က်င္ရာေရာက္ပါတယ္။
ဒီမိုကေရစီက်င့္သံုးေသာလူ႕အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ လူမ်ားစုက လူနည္းစုေတြအေပၚမွာ လႊမ္းမိုးမႈ၊ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈ၊ ႏွိမ့္ခ်မႈ၊ ဖိႏွိပ္မႈေတြမရွိရပါဘူး။ လူမ်ဳိးေရးအရ၊ ဘာသာေရးအရ၊ ယုံၾကည္မႈအရ၊ လိင္ကြဲျပားမႈအရ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ မရွိရပါဘူး။
လူ႔အခြင္႔ အေရး ေၾကညာစာတမ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္အခ်က္မ်ားအရ - လူတိုင္းသည္ အခြင္႔အေရး အားလံုး၊ လြတ္လပ္ခြင့္ အားလံုးတို႔ကို ပိုင္ဆိုင္ ခံစားခြင့္ရွိသည္။ လူမ်ိဳးႏြယ္အားျဖင့္ ျဖစ္ေစ၊အသားအေရာင္အားျဖင့္ ျဖစ္ေစ၊ က်ား ၊ မ ၊ သဘာဝအားျဖင့္ ျဖစ္ေစ၊ ဘာသာစကားအားျဖင္႔ ျဖစ္ေစ၊ ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာအားျဖင့္ ျဖစ္ေစ၊ ႏိုင္ငံေရးယူဆခ်က္၊ သို႔တည္းမဟုတ္ အျခားယူဆခ်က္အားျဖင့္ ျဖစ္ေစ၊ ႏိုင္ငံႏွင့္ ဆိုင္ေသာ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ လူမႈအဆင့္အတန္းႏွင့္ ဆိုင္ေသာ ဇစ္ျမစ္ အားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ပစၥည္း ဥစၥာ ဂုဏ္အားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ မ်ိဳးရိုးဇာတိအားျဖင့္ ျဖစ္ေစ၊ အျခား အဆင့္အတန္း အားျဖင့္ျဖစ္ေစ ခြဲျခားျခင္းမရွိေစရဘူး။
မည္သူကိုမွ် ညွဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ျခင္း၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ လူမဆန္စြာ ဂုဏ္ငယ္ေစေသာဆက္ဆံမႈ မျပဳရ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ အျပစ္ဒဏ္ ေပးျခင္းမျပဳရ။ လူတိုင္း၌ အသက္ရွင္ရန္လြတ္လပ္မႈခြင္႔ႏွင္႔ လံုျခံဳစိတ္ခ်ခြင္႔ ရွိသည္။
အရြယ္ေရာက္ျပီးေသာ ေယာက်္ား ႏွင့္ မိန္းမတုိ႔တြင္ လူမ်ိဳးကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ကုိ ေသာ္လည္းေကာင္း ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အေၾကာင္းျပဳ၍ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ကန္႔သတ္ျခင္း မရွိဘဲ၊ ထိမ္းျမားႏိုင္ခြင့္ ႏွင္႔ မိသားစုထူေထာင္ႏိုင္ခြင့္ရွိသည္။ သတို႔သား ႏွင့္ သတို႔သမီး ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္၏ လြတ္လပ္ေသာ သေဘာဆႏၵရွိမွသာလွ်င္ ထိမ္းျမားျခင္းကို ျပဳရမည္။
လူတိုင္းသည္၊ ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ခံယူခြင္႔ရွိသည္။ လူတိုင္းတြင္ မိမိ၏ႏိုင္ငံ နယ္နိမိတ္ အတြင္း၌ လြတ္လပ္စြာ သြားလာ ေရႊ႕ေျပာင္း ႏိုင္ခြင္႔၊ ေနထိုင္ႏိုင္ခြင္႔ရွိသည္။
လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က '' ဒီမိုကေရစီဆိုတိုင္း ဒီမိုကေရစီတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီမိုကေရစီေခတ္စားလာတဲ႔အခါမို႔ ေရာေယာင္သံဖမ္းၿပီး ေျပာၾကတာေတြလဲ အမ်ားႀကီးဘဲ။ ဒါျဖင္႔ ဒီမိုကေရစီဆိုတာဘာလဲ။ လူလူခ်င္း ၊လူတန္းစားအခ်င္းခ်င္း ၊ လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း အစရိွသည္အားျဖင္႔ အခြင္႔အေရးတန္းတူ က်ပ္ျပည့္တင္းျပည့္ မရိွသမွ် ကာလပတ္လံုး ဒီမိုကေရစီ က်ပ္ျပည့္တင္းျပည့္ မဟုတ္ေသးဘူး။ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ လိင္မေရြး တိုင္းျပည္ႀကီးသားတိုင္း ရသင္႔ရထိုက္တဲ႔ အခြင္႔အေရးေတြ ပါရမယ္။ လူမ်ိဳးေရးအရ ကြဲျပားျခားနားတဲ႔လူမ်ားစု လူနည္းစုကိစၥေတြမွာေတာ႔လူမ်ားစုလူမ်ိဳးစုက လူနည္းစုလူမ်ိဳးေတြအေပၚ လႊမ္းမိုးမႈ မရိွေစမွ ၊ ဒီမိုကေရစီမွန္မယ္။
ျမင့္ျမတ္တဲ့ လြတ္လပ္ေရးဆိုတာ လြတ္လပ္စြာ ဘာသာတရားကိုးကြယ္ႏိုင္မႈ၊ လြတ္လပ္စြာ ဘာသာတရားကို ကာလေဒသမေရြး ေဟာေျပာႏိုင္မႈ၊ ေၾကာက္ရြံ ႔စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္းမွ ကင္းလြတ္မႈ၊ လူအ လူနဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္မႈ ႔တို႔ ျဖစ္တယ္။
လူမ်ိဳးအရ ဘာသာအရ လိင္အရ အခြင္႔အေရးခြဲျခားမႈ ၊ ႏွိမ္႔ခ်မႈေတြကို ဥပေဒအရပယ္ဖ်က္ၿပီး ဒီလိုႏွိမ္နင္းတာမ်ိဳးေတြ႕ရင္ ဥပေဒအရ အျပစ္ေပးတာမ်ိဳးေတာင္ စီမံရမယ္။ ဒါမွ ဒီမိုကေရစီ ပီသမယ္''လို႔ မိန္႔ေခၽြခဲ့တာကိုလည္း ႏွလုံးသြင္းထားေစခ်င္ပါတယ္။
မိမိရဲ႕ဘာသာတရား၊ယံုၾကည္မႈ၊အခြင့္အေရးနဲ႔လြတ္လပ္ခြင့္မ်ားကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး၊ လူတိုင္းက တျခားသူေတြရဲ႕ ဘာသာတရား၊ယံုၾကည္မႈ၊အခြင့္အေရးနဲ႔ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြကို မထိခိုက္ေစဖို႔၊မနစ္နာေစဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ မိမိရဲ႕ဘာသာတရား၊ယံုၾကည္မႈ၊အခြင့္အေရးနဲ႔လြတ္လပ္ခြင့္မ်ားကို ႐ိုေသေလးစားတန္ဖိုးထားသလို၊ တျခားသူေတြရဲ႕ မတူကြဲျပားတဲ့ ဘာသာတရား၊ယံုၾကည္မႈ၊အခြင့္အေရးနဲ႔လြတ္လပ္ခြင့္ကိုလည္း ႐ိုေသေလးစားတန္ဖိုးထားရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါမွသာ ဒီမိုကေရစီက်င့္သံုးေသာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္မႈ အျပည့္အဝရရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ ႏိုင္ငံေအးခ်မ္းသာယာမႈရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူျပည္သားႏိုင္ငံသားတို႔ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမႈ အျပည့္အဝရရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။ တရားမွ်တစြာ က်င့္ေဆာင္ၿပီး ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ၊ကန္႔သတ္မႈေတြကင္းတဲ့ ဥပေဒေတြ ရွင္သန္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔လိုလားေတာင့္တေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီလူ႕ေဘာင္ကို အေရာက္လွမ္းႏိုင္မွာ မလြဲမေသြ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ သိကၡာရွိတဲ့တိုင္းျပည္အျဖစ္ ကမၻာအလည္မွာ ရပ္တည္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။
မင္းမ်ိဳးဝင္း(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)
