တစ္ပါးသူူကို ေန႔တုိင္းအျပစ္ထိုင္ေၿပာ၊တစ္ပါးသူူကိုေန႔တိုင္းျပစ္ပဲလိုက္ရွာေနမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုအဓိပၸါယ္ ေပါက္သြားလဲဆိုေတာ့ “ငါဟာ သူမ်ားမေကာင္းေၾကာင္းေၿပာေနရမွ ေနသာထိုင္သာရွိတယ္၊ သူမ်ားကို နာမည္ဆိုးတပ္ရမွ ငါနာမည္ေကာင္း
ရမယ္”လို႔ အဓိပၸါယ္ေပါက္သြားတယ္။ ငါဘယ္လိုလူစားဆိုတာ ေဖာ္ၿပသလိုျဖစ္သြားတယ္။
ကိုယ္က သူမ်ားကို အျပစ္တင္ရွံဳခ်ေနတာဟာ သူဘယ္လိုလူဆိုတာ တကယ္ေတာ့ သိပ္မေပၚလြင္ဘူး။ ငါဘယ္လိုလူဆိုတာေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ
ေပၚလြင္သြားၿပီ။ သူမ်ားကို အၿပစ္မ်ားမ်ားရွာၿပီး ေၿပာေနတဲ့သူဟာ ကို္ယ့္ဂုဏ္သိကၡာကို ကိုယ္ခ်ေနတာပဲ။ သူမ်ားကို ဂုဏ္သိကၡာခ်ၿပီးမွ ကိုယ့္ဂုဏ္ကို တင္လို႔ရမယ့္ဘဝကို ေရာက္ေနၿပီ။ ငါသူမ်ားကို အမ်ားၾကီး ဂုဏ္သိကၡာခ်တဲဲ့ စကားေတြ ေၿပာရင္ သူ႔ဂုဏ္သိကၡာ က်သြားလိမ့္မယ္လို႔ မထင္နဲ႔ေနာ္။ သူ႔ဂုဏ္သိကၡာက်ဖို႔ မေသခ်ာဘူး။ ကိုယ့္ဂုဏ္သိကၡာ က်ဖို႔ေတာ့ ေသခ်ာတယ္။
သူမ်ားကို နာမည္ဆိုးတပ္တာဟာ ေတြးပံု၊စဥ္းစားပံု၊ လြဲေနတာၿဖစ္တယ္။ နာမည္ဆိုးတပ္တာက သူမ်ားကို အၿပစ္တင္ရမွၿဖစ္တဲ့ ကိုယ့္အေၿခအေနကို ေပၚသြားေအာင္လုပ္မွာ ေသခ်ာတယ္။
သူမ်ား သူယုတ္မာၿဖစ္မွ ကိုယ္သူေတာ္ေကာင္း ၿဖစ္မွာလား..?
သူမ်ား စိတ္ဆင္းရဲ၊ ကိုယ္ဆင္းရဲၿဖစ္ေနမွ ကိုယ္ကေနသာထိုင္သာ ရွိမွာလား..?
သူမ်ား စိတ္မခ်မ္းသာၿဖစ္ေအာင္လုပ္ေနမွ ကိုယ့္စိတ္ခ်မ္းသာရမွာလား..?
ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာမွဳ တစ္ခုေလးရဖို႔အေရး အမ်ားကိုစိတ္ဆင္းရဲေစမွာလား..?
ငါ့ဘဝဟာ သူမ်ားကို အၿပစ္တင္၊ အၿပစ္လိုက္ရွာေနရမွ ၿဖစ္မယ့္ဘဝ ေရာက္ေနၿပီလား..?
ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အရင္ေမးပါ။
သူမ်ားကို ရွံဳခ်ၿပီးမွ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဂုဏ္တင္တာဟာ ကိုယ့္မွာ အမ်ားၾကီးထိခိုက္တယ္။
ကိုယ္ကသူမ်ားကို နာမည္ဆိုးတပ္ၿပီး မေကာင္းေၿပာေနတာဟာ သူ႔ကိုမေကာင္းေၿပာေနရမွၿဖစ္မယ့္ ကိုယ့္ရဲဲ့အေၿခအေန၊ ကိုယ့္စိတ္အေၿခအေနကို ကိုယ့္ကေဖၚေပးလိုက္သလို ၿဖစ္သြားတယ္။ သူမ်ားကို အၿပစ္ေၿပာေနတာဟာ ကိုယ့္မွာ လိုအပ္ခ်က္တစ္ခု ၿဖစ္ေနတယ္။ ဒီစကားရဲ့ အဓိပၸါယ္ကို ေတာ္ေတာ္နက္နက္နဲနဲ နားလည္မွၿဖစ္မယ္။ ညဏ္ရွိတဲ့သူဆိုရင္ နားလည္ဖို႔ ဘာမွမခက္ဘူး။
ဘာၿဖစ္လို႔ သူမ်ားကိုအၿပစ္တင္ေနဖို႔၊ သူမ်ားအၿပစ္လိုက္ၾကည့္ေနဖို႔၊ လိုက္ရွာေနဖို႔ လိုအပ္ေနတာသလဲ..
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အကာအကြယ္ ယူေနတာလား..
ကိုယ့္ဂုဏ္ကို တင္ခ်င္ေနတာလား..
ဒီလိုနည္းနဲ႔ လုပ္မွ ရမွာလား…?
လူတစ္ေယာက္က ေနာက္လူတစ္ေယာက္ကို အၿပစ္တင္ေနရင္ ဒီလူဟာသူမ်ားကို အၿပစ္တင္ေနရမွ ၿဖစ္ေတာ့မယ့္ အေၿခအေနကို ေရာက္ေနတယ္။ သူ႔အေၿခအေန ေတာ္ေတာ္ဆိုးေနၿပီလို႔ ဆိုႏိုင္တယ္။
လက္စားေခ်မွဳဟာ ပဋိပကၡကို ပိုၿပီးၾကီးမား ၿပင္းထန္ေစတယ္။
ေၿမၾကီးေပ်ာ့ေပ်ာ့ထဲမွာ တိုင္ႏွစ္တိုင္ စိုက္ထားတယ္။ ကိုယ့္တိုင္နဲ႔ သူ႔တိုင္။ သူ႔တိုင္က ၿမင့္ေနတယ္ဆိုပါေတာ့။ အဲဒါကို မၾကိဳက္လို႔ ကိုယ့္တိုင္ၿမင့္ေအာင္ သူ႔တိုင္ကို ေၿမၾကီးထဲဝင္သြားေအာင္ ထုခ်လိုက္တယ္။ သူ႔တိုင္ေၿမၾကီးထဲ ဝင္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ကိုယ့္တိုင္က ၿမင့္တဲ့တိုင္ ၿဖစ္သြားၿပီ။ ကိုယ္ၿမင့္ဖို႔အေရး၊ ကိုယ္ေပၚလြင္ဖို႔အေရး သူမ်ားကို ႏွိမ့္ခ်ရတဲ့ဘဝ ေရာက္ေနတာ။ အၿဖစ္ကေတာ္ေတာ္ ဆိုးေနၿပီ။
ကိုယ့္ဂုဏ္သိကၡာကို ထိခိုက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့အစြမ္းရွိတဲ့သူဟာ ဒီေလာကမွာ တစ္ေယာက္ပဲ ရွိတယ္။ အဲဒါကိုယ္ပဲ။
***ကိုယ့္ကိုကိုယ္ စိတ္ထားညံ့တဲ့သူၿဖစ္ေအာင္လုပ္မွ ကိုယ့္ရဲ့တန္ဖိုးဟာ က်သြားတာ။ ကိုယ့္တန္ဖိုးမက်ခ်င္ရင္ ကိုယ့္စိတ္ထဲက သူမ်ားကိုဒုကၡေရာက္ေစခ်င္တဲ့ အေတြးေတြ၊ သူမ်ားကို စိတ္ဆင္းရဲေစခ်င္ေနတဲ့အေတြးေတြ၊ သူမ်ားကို ရွံဳ႕ခ်ခ်င္ေနတဲ့အေတြးေတြ၊ စိတ္ထားေတြကိုပဲ ရပ္လိုက္တာဟာ အေကာင္းဆံုးအေၿဖပဲ။***
If I devalue you, I devalue myself.
မင္းကိုတန္ဖိုးခ်ရင္ ငါ့ကိုယ္ငါ တန္ဖိုးခ်လိုက္တာပဲ။
ညဏ္ၾကီးၾကီး အင္မတန္ နားလည္ဖို႔သင့္တဲ့ကိစၥ ၿဖစ္တယ္။ ဘဝဟာ အင္မတန္ တိုေတာင္းပါတယ္။ သူမ်ား မေကာင္းေၾကာင္းေတြ ထုိင္ေတြးေနဖို႔ အခ်ိန္မရွိပါဘူး။
တကယ္ၾကီးက်ယ္တဲ့ ထိေရာက္တဲ့ တန္ဖိုးရွိတဲ့၊ ကိုယ့္အတြက္ အမ်ားဆံုး စိတ္ေက်နပ္မွဳ အမ်ားဆံုးရတဲ့အလုပ္၊ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းေတြကိုလည္း အမ်ားဆံုး ထုတ္ၿပီးသံုးရတဲ့အလုပ္ကို လုပ္မယ့္သူဟာ အေသးအမႊား အဆိုးေတြကို ေတြးေနဖို႔မသင့္ဘူး။ အဲဒီအေသးအမႊားေတြကို ဘယ္သူေတြက ေတြးေနသလဲဆိုေတာ့ ဘာမွ အလုပ္မရွိတဲ့သူေတြက ေတြးတယ္။ အဆိုးေတြကို ပံုၾကီးခ်ဲ့ေတြးေနတဲ့အခါ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေမးပါ။ ဒါဟာ ငါအလုပ္ၾကီးအကိုင္ၾကီး လုပ္ေနတာလားလို႔။
ဒါေၾကာင့့္ အေသးအမႊား အဆိုးေတြေၾကာင့့္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ၿဖစ္တာကို မခံခ်င္ရင္ အေရးၾကီးတဲ့အလုပ္၊ တန္ဖိုးရွိတဲ့အလုပ္ေတြကို အခ်ိန္ၿပည့္ လုပ္ေနပါ။ ေကာင္းတဲ့အလုပ္၊ အေရးၾကီးတဲ့အလုပ္၊ တန္ဖိုးရွိတဲ့အလုပ္ေတြကို သဘာထားၾကီးၾကီး ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးၾကီးနဲ႔ လုပ္ေနတဲ့သူဟာ သူမ်ားကိုယ့္အေၾကာင္း ကဲ့ရဲ့တာကိုလည္း ေခါင္းထဲမွာ ၾကာၾကာမထားႏိုင္ဘူး။ ခ်ီးမြမ္းတာကိုလည္း ေခါင္းထဲမွာ ၾကာၾကာမထားႏိုင္ဘူး။
တန္ဖိုးရွိတဲ့အလုပ္ေတြကို လုပ္ေနတဲ့သူဟာ ေန႔စဥ္မလြႊဲသာ မေရွာင္သာ ေတြ႔ရတတ္တဲ့ အဆင္မေၿပမွဳေလးေတြကို ဂရုမစိုက္ဘူး။ မတုန္႔ၿပန္ဘူး။ သူ႔မွာ အဲဒါေတြအတြက္ အခ်ိန္နဲ႔အင္အားကို မေပးႏိုင္ဘူး။
ငါဟာခ ်ိဳ႔ယြင္းခ်က္ လံုးလံုးလ်ားလ်ား ကင္းေနတဲ့သူ မဟုတ္ဘူး။ ခ်ိဳ႔ယြင္းခ်က္ လံုးလံုးလ်ားလ်ား ကင္းေနဖို႔လည္း မလိုအပ္ဘူး။ ကင္းဖို႔လည္းမၿဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ငါတတ္ႏိုင္သေလာက္ ၾကိဳးစားမယ္။ ခ်ိဳ့ယြင္းခ်က္ကေတာ့ အၿမဲတမ္း ရွိမယ္။
ငါ့ကို အၿပစ္ရွာခ်င္တဲ့သူဟာ တစ္ေနကုန္ ထုိင္ၿပီးေတာ့ ရွာမယ္ဆိုရင္ မိုးလင္းကမိုးခ်ဳပ္ ရွာလို႔ကုန္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ေတြ႔မွာပဲ… အဲဒါကို သူအလုပ္ၾကီးအကိုင္ၾကီး တစ္ခုအေနနဲ႔ လုပ္ခ်င္ေနရင္ လုပ္ပါေစေတာ့…..။
ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက
