ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အပူအပင္ ကင္းကင္းနဲ ့ အမ်ားအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းေတြကုိ လုပ္ေဆာင္ခြင္႔ရခဲ့ၾကတယ္ေလ။
မင္းကုိ ခ်စ္ေရးဆိုခဲ့တုန္းက၊ တျခားမိန္းကေလးေတြလို “ခ်စ္ပါတယ္” ဆိုတဲ့ အေျဖ စကားမ်ိဳးကုိ အေႏွာင္အဖဲြ႕ ကင္းကင္းနဲ႔ရခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ “ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕အေရးကုိ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ လိုအပ္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ျပည္တြင္းကုိ ျပန္ျပီး ျမန္မာ့အေရး ေဆာင္ရြက္ဖို႔ခြင့္ျပဳရမယ္္” ဆိုတဲ့ သေဘာတူညီမွဳ အရင္ရျပီး မွသာ ကုိယ့္အခ်စ္ကုိ မင္းက လက္ခံခဲ့တာေလ။ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက မင္းရဲ႕ႏွလံုးသားမွာ တိုင္းျပည္နဲ႔ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြသာ ပထမ ေနရာမွာရွိေနခဲ့တယ္ ဆိုတာကုိ ကုိယ္ေကာင္းေကာင္း နားလည္ သေဘာေပါက္ခဲ့ပါတယ္။ မင္းရဲ႕မြန္ျမတ္တဲ့ လုုပ္ငန္းစဥ္ေတြ အတြက္ နားလည္မွဳရွိစြာနဲ႔ ပါရမီျဖည့္ေပးဖို႔လဲ ကုိယ္ဆံုးျဖတ္ခဲ့ ပါတယ္။
ကိုယ္တို႔ရဲ႕အိမ္ေထာင္သက္တမ္း ၁၆ ႏွစ္တာ ကာလမွာ မင္းဟာ ဇနီးေကာင္း၊ မိခင္ေကာင္း ပီသစြာနဲ႔ အိမ္ေထာင္တာ၀န္ကုိ ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း တာ၀န္ယူႏုိင္ခဲ့တယ္။ အလုပ္တာ၀န္က တစ္ဖက္န႔ဲ ့ အိမ္ကုိ အၿမဲတမ္း သပ္သပ္ရပ္ရပ္၊ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းနဲ႔ ထားတတ္တဲ့ အက်င့္၊ ကေလးေတြအတြက္ ေမြးေန႔ေတြ၊ ေပ်ာ္ပဲြရြင္ပဲြေတြကုိ မပ်က္မကြက္ လုပ္ေပးခဲ့ အက်င့္ေတြေၾကာင့္ ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ မင္းဟာ စံျပအိမ္ရွင္မ ျဖစ္လို႔ေနခဲ့တယ္။
သားႏွစ္ေယာက္ အသက္ ၁၂ႏွစ္နဲ႔ ၁၄ ႏွစ္အရြယ္ကုိ ေရာက္လာတဲ့အခါ၊ မင္းေမေမ
( ေဒၚခင္ၾကည္) ေနထိုင္မေကာင္း ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္း ဖုန္းရၿပီး၊ ျမန္မာျပည္ကုိ မင္းျပန္သြားခဲ့ရတယ္။ အဲဒီခရီးဟာ ကိုယ္တ႔ိုမိသားစုရဲ႕ကဲြကြာျခင္းအစလို႔ ကိုယ္တို႔ အားလုံးႀကိဳတင္ မသိထားခဲ့ၾကဘူးေနာ္။
စုေရ မင္းဟာ…အိမ္ေထာင္ရွင္မ ေကာင္းတစ္ဦးအျဖစ္၊ မိခင္ေကာင္းတစ္ဦး ျဖစ္ရံုတင္မက ပါဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕သမီးေကာင္းတစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္လို႔ ေနျပန္ပါေရာလား။ ေမတၲာတရားျပည့္၀တဲ့ မိခင္တစ္ဦးဘ၀ကေန၊ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕တဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး အျဖစ္ကေန၊ တိုင္းျပည္က လိုအပ္လာၿပီေဟ့ ဆိုတဲ့အခါမွာ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ နိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမွဳလမ္းေၾကာင္းေပၚကုိ ကူးေျပာင္းၿပီး လူထုကုိ ဦးေဆာင္မွဳေတြ ေပးႏိုင္ခဲ့ျပန္တယ္။ မိခင္တစ္ဦးအေနနဲ႔ေရာ၊ အိမ္ေထာင္ရွင္မတစ္ဦး အေနနဲ႔ပါ သားေတြကုိ စြန္႔၊ ခင္ပြန္းကို ထားသြားျပီး ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေနတဲ့ မင္းရဲ ျပတ္သား တဲ့ လုုပ္ရပ္ကုိ မင္းသူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕က နားမလည္စြာနဲ႔ ေျပာဆိုေ၀ဖန္ ၾကတိုင္း သားငယ္ကင္မ္က “ေမေမဟာ သူလုပ္ရမယ့္ အလုုပ္ေတြကုိ လုပ္ေနတာပါ” လို႔ ျပန္ေျပာေလ့ရွိတယ္။ “ကြ်န္မသားေတြ ကြ်န္မကုိ လိုအပ္ေနၾကမွာကုိ ကြ်န္မ အေၾကာက္ဆံုးပဲ” လို႔ မင္းေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ျပီး၊ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္း တစ္ခုတည္း အေပၚအာ႐ုံထားဖို ့၊ ကေလးေတြအတြက္ မပူပန္ဖို ့ ဖုန္းထဲကေန ကိုယ့္ေျပာစကားေတြဟာ ကေလးေတြအေပၚ တာ၀န္ေက်ခ်င္လြန္းတဲ့ မင္းအတြက္ စိတ္ေျဖစရာ ျဖစ္ခဲ့လိမ့္မယ္လို ့ ကုိယ္ထင္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္တြင္းက အေျခအေနေတြ ဖရိုဖရဲ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ၊ အထူးသျဖင့္ ဆက္သြယ္ေရးေတြ၊ သတင္းထုတ္ျပန္မွဳေတြ ညံ့ဖ်င္းလြန္းတဲ့ ကာလျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကုိယ္တို ့သားအဖေတြဟာ မင္းရဲ႕ လုံျခံဳေရးအတြက္ အခ်ိန္နဲ႔အမွ် စိုးရိမ္ပူပန္ ေနခဲ့ ၾကရပါတယ္။ ဖုန္းသံၾကားတိုင္း မင္းဆီက ဒါမွမဟုတ္ မင္းအေၾကာင္းေျပာႏိုင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ေယာက္ဆီက ဖုန္းလားလို ့ အၿမဲေမ်ွာ္မိခဲ့ၾကတယ္။ “ေမေမဘယ္ေတာ့ ျပန္လာမလဲ” ဆိုတဲ့ ကေလးေတြ အေမးကုိ ခနခနေျဖရတိုင္း ကုိယ့္ရင္မွာ မခ်ိပါဘူး။ မေျပာေကာင္း မဆိုေကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလို မင္းကုိ လုပ္ႀကံႀကမွာကုိလည္း စိုးရိမ္မိပါတယ္။ စိုးရိမ္ပူပန္ရလြန္းတဲ့ အတြက္.. မင္းကုိ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်လိုက္ျပီ လို႔ သတင္းေတြ ထြက္ေပၚလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ အနည္းဆံုး အိမ္ထဲမွာ အသက္အႏၲရာယ္ ေတာ့ မစိုးရိမ္ရေတာ့ဘူးေပါ့ ဆိုၿပီး ကေလးေတြကုိ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္လို႔ ကုိယ္ ေျဖေတြးေတြးခဲ့ပါတယ္။
မၾကာခနဆိုသလို ျမန္မာအစိုးရပိုင္ သတင္းစာေတြထဲမွာ ႏိုင္ငံျခားသား တစ္ေယာက္ ကုိ လက္ထပ္ထားတဲ့ အတြက္ မင္းမွာ အျပစ္ရွိေၾကာင္း ေ၀ဖန္တိုက္ခိုက္တာေတြ ေပၚထြက္လာတိုင္း ကိုယ့့္ေၾကာင္ ့မင္းရဲ ့လွဳပ္ရွားမွဳေတြကုိ ထိခိုက္ေတာ့မလား ဆိုၿပီး စိုးရိမ္ခဲ့ရသလို၊ ကိုယ့္ေၾကာင့္ ေျပာဆိုတိုက္ခိုက္ခံေနတာကုိလည္း စိတ္မေကာင္း ႀကီးစြာ ျဖစ္လို ့ေနခဲ့ရပါတယ္။ ျမန္မာ့အေရးအတြက္ ကုိယ္လဲတတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခ်င္တာမို ့ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီလွဳပ္ရွားမွုေတြကုိ ႏိုင္ငံတကာက ေထာက္ခံ အားေပးမွဳေတြရလာေအာင္ ႏိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး ပုိင္းမွာ လူသိမ်ားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ ကုိယ္တိတ္တဆိတ္ သြားေရာက္ေတြ႕ဆံုျပီး စည္း႐ုံးလွဳံ႕ေဆာ္မွဳေတြ လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ့္ရဲ႕့လွုပ္ရွားမွဳေတြ ကုိ ျမန္မာအစိုးရ က သိသြားရင္ မင္းကုိ ပုိၿပီးထိခိုက္မွာစိုးတဲ့အတြက္ လွ်ိဳ ့၀ွက္စြာနဲ႔ ကိုယ္လႈပ္ရွားခဲ့ပါတယ္။ သတင္းသမားေတြ၊ အင္တာဗ်ဴး လာေတာင္းတာေတြ ကိုလည္း ကုိယ္အတတ္ႏိုင္ဆံုးေရွာင္ရွားခဲ့တယ္။
ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘ၀နဲ ့ ထိန္းသိမ္းထားတဲ့ ကာလအတြင္း၊ အထီးက်န္ေနမယ့္ မင္းအတြက္ ေကာင္းႏိုးရာရာ စာအုပ္ေတြပို႔ေပးခဲ့တယ္။ နယ္ဆင္မင္ဒဲလားအေၾကာင္း၊ ဂႏီၵအေၾကာင္း အစရွိတဲ့ စာအုပ္ေတြ ဟာ မင္းရဲ႕လွဳပ္ရွားမွဳေတြကုိ အေထာက္အကူ ျပဳႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ကုိယ္ထင္ပါတယ္။ အိမ္က နံရံမွာ မင္းပံု ခပ္ႀကီးႀကီးတစ္ပံုကုိ ခ်ိတ္ထားျပီး၊ ဧည့္ခန္းထဲမွာ မင္းအတြက္ ႏိုင္ငံတကာက ခ်ီးျမွင့္ထားတဲ့ ဆုတံဆိပ္ မ်ိဳးစံုေတြရယ္၊ မင္းရထားတဲ့ ႏို္ဘယ္ဆု အပါအ၀င္ တျခားဆုတံဆိပ္ေတြ မ်ိဳးစံုကုိ ကိုယ္ ဂုဏ္ယူစြာနဲ ့ ခင္းက်င္းျပင္ဆင္ထားတယ္။
စုေရ...... ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘ၀နဲ ့ အထိန္းသိမ္းခံဘ၀ဟာ မင္းအတြက္ေရာ၊ ကိုယ့္အတြက္ ပါ အင္မတန္ရွည္လ်ားတဲ့ ကာလေတြပါ။ တခါတေလ မင္းအေၾကာင္း ဘာသတင္းမွ မၾကားရေတာ့ပဲ လေပါင္းမ်ားစြာၾကာသြားတဲ့ အခါေတြမွာ လူမသိ သူမသိဘ၀နဲ ့ မင္းေသမ်ားသြားၿပီလားလို ့ ေတြးပူေနခ်ိန္မွာ ေဒၚစုအိမ္က စႏရားသံၾကားရတယ္လို ့ သတင္းၾကားလိုက္ရလို ့ ကိုယ့္မွာ ေျပာမျပတတ္ ေလာက္ေအာင္ စိတ္သက္သာရာရ သြားတဲ့ အႀကိမ္ေတြလဲ မနည္းခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ မင္းအသက္ရွင္ေနေၾကာင္း ေမ်ွာ္လင့္လို ့ရတဲ့ စႏၵရားသံေတာင္ မၾကားရေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္ေသြးပ်က္ခဲ့ရပါတယ္။ စႏၵရားပ်က္သြားတာပဲလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေငြေၾကးက်ပ္တည္းလို ့ေရာင္းလိုက္ရတာ မ်ားလား ဆိုၿပီး ေတြးပူရေသးတယ္။ ကိုယ့္ဇနီးသည္ တစ္ေယာက္တည္း အားငယ္ ေနခ်ိန္၊ အခက္အခဲေတြနဲ ့ ရင္ဆိုင္ေနရခ်ိန္မွာ ခင္ပြန္းသည္တစ္ေယာက္ အေနနဲ ့ ေရွ႕ကေန မားမားမတ္မတ္ရပ္ၿပီး၊ ဒါမွမဟုတ္ အနားမွာ အားေပးခြင့္ေတာင္ မေပးႏိုင္တဲ့ ဘ၀ကုိလည္ ကိုယ္မုန္းတီးမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားေကာင္းက်ိဳး အတြက္ သတိရွိရွိနဲ ့တိုက္ပဲြ၀င္ေနတဲ့ မင္းလို မိန္းမအာဇာနည္ရဲ႕ ခင္ပြန္းသည္ ျဖစ္ရတာကုိေတာ့ ကုိယ္ အၿမဲတမ္း ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။
၁၉၉၅ ခု ရဲ႕ေန႔တစ္ေန႔မွာ ဖုန္းထဲကေန မင္းအသံကုိ စၾကားလိုက္ရျပီး၊ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘ၀ကေန လြတ္ေျမာက္လာၿပီလို ့ သိလိုက္ရေတာ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္ ကုိ လက္ဆဲြၿပီး ကိုယ္တို႔ေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးနဲ႔ ျမန္မာျပည္ကုိ အေျပးသြားခဲ့ၾကတယ္။ သားငယ္ကင္မ္က လူပ်ိဳႀကီးဖားဖား ျဖစ္ေနတာကုိျမင္ေတာ့ အျပင္မွာတြ႕ရင္ေတာင္ ရုတ္တရက္မွတ္မိမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ မင္းေျပာခဲ့ေသးတယ္ေနာ္။
စုေရ........ တစ္ေယာက္တည္း အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘ၀န႔ဲ ့ေနခဲ့ရေပမယ့္ မင္းဟာ အရင္က ထက္ေတာင္ ပိုျပီး တည္ၿငိမ္လာတာကုိ သတိထားမိပါတယ္။ ပန္းေတြပန္ထားတဲ့ ႏူူးညံ့တဲ့ အၿပံဳးေအာက္က ခိုင္မာတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္ေတြန႔ဲ ့့သံမဏိစိတ္ဓာတ္ေတြကုိ ကုိယ္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ အသက္အရြယ္မေရြးပါ၀င္တဲ့ မင္းရဲ႕အသင္းသူ၊ အသင္းသားေတြကုိ ဦးေဆာင္မႈေပးေနတာ ျမင္ရေတာ့ ငါတို႔မိသားစုေတြ ကဲြကြာေနၾကရတာ အလကား မျဖစ္ဘူးဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ကုိယ္ေက်နပ္ခဲ့မိပါတယ္။
အဲဒီ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ဟာ မင္းနဲ႔ကုိယ္နဲ႔ ေနာက္ဆံုးေတြ႕ခဲ့ၾကရတာပဲေနာ္။ ၁၉၉၈ ေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္မွာ ကင္ဆာျဖစ္ေနျပီ၊ ေနာက္ဆံုးအဆင့္လို႔ သိလိုက္ရေတာ့ ကိုယ္အရမ္းကုိ ေခ်ာက္ျခားသြားတယ္။ လူ ့ ေလာကျကီးထဲ ေနရဖို႔ အခ်ိန္သိပ္မက်န္ေတာ့လို႔၊ မေသခင္မွာ မင္းကုိ လူခ်င္းေတြ႕ျပီး ႏႈတ္ဆက္ သြားခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာသံရံုး ကုိ သြားၿပီး ဗီဇာေလ်ွာက္ထားေပမယ့္ ခြင့္မျပဳခ့ဲၾကဘူး။ ျမန္မာအစိုးရရဲ႕ဗီဇာျငင္းပယ္မွဳကုိ အားမေလ်ာ့ဘဲ၊ ကုိယ္ ထပ္ႀကိဳးစားေပမယ့္ ေနာက္ဆံုး အႀကိမ္ေပါင္း ၃၀ေလာက္ရွိလာေတာ့ ကိုယ္အားေလ်ာ့လာမိၿပီ၊ ခႏၡာကုိယ္ကလည္း သိသိသာသာကုိ အားနည္းလာတယ္၊ ကိုယ့္အျဖစ္ကုိ စာနာျပီး ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးနဲ ့ အေမရိကန္သမၼတ ကလင္တန္တို႔ အပါအ၀င္ တျခား မိတ္ေဆြေတြက ျမန္မာအစိုးရဆီကုိ ေမတၱာရပ္ခံစာ ေရးခဲ့ၾက ေပမယ့္ ဗီဇာ မရခဲ့ပါဘူး။ ဆိုး၀ါး ရက္စက္လွတဲ့ ကံၾကမၼာကုိ ပဲ ကိုယ္တို႔ အျပစ္တင္ခဲ့ၾကရတယ္။ မင္းဆီကုိ စစ္အရာရွိတစ္ေယာက္က လာေတြ႕ျပီး ကိုယ္နဲ႔ေတြ႕ဖို ့ အဂၤလန္ကုိ အခ်ိန္မေရြးျပန္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ လိုအပ္တဲ့ ဗီဇာကုိ ခ်က္ျခင္း ထုတ္ေပးမယ့္ အေၾကာင္းလာေျပာတယ္ဆိုတာ ကုိယ္ျပန္ၾကားရတယ္။
အမွန္အတိုင္း ေျပာရင္ မေသခင္၊ ေ၀ဒနာေတြ ခံစားေနရခ်ိန္မွာ မင္းကုိ အနားမွာ သိပ္ရွိေနေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္က ေနထြက္လာျပီးရင္ ျပည္၀င္ခြင့္ အပိတ္ခံရမွာမို ့ မင္းက ုိယံုၾကည္အားထားေနတဲ့ ျပည္သူလူထုကုိ မင္းဘယ္လို အင္အားနဲ႔မွ ထားရက္ခဲ့ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကုိယ္သိေနၿပီးသားပါ။ တိုင္းျပည္နဲ႔ မိသားစုအေရး ျပတ္ျပတ္သားသား ေရြးခ်ယ္ရမယ့္ အေျခအေနတစ္ခု ကုိ စစ္အစိုးရက အတင္းဖန္တီး ေနခဲ့ေပမယ့္၊ ကုိယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္က အဲဒီလို အျဖစ္မခံခဲ့ျကဘူးေနာ္။ ကုိယ္တို ့ ခ်စ္သူေတြ မျဖစ္ခင္ကတည္းက တိုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူေတြသာလွွွွ်င္ ပဓာန ဆိုတာ ႏွစ္ေယာက္စလံုး နားလည္သေဘာတူခဲ့ၿပီးသားမို႔၊ မင္းျပန္လာဖို႔ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကုိ ကုိယ္တို ့ေဆြးေႏြးစရာ တစ္ခု အေနနဲ႔ေတာင္ မယူဆခဲ့ၾကဘူး။
စုေရ.. ကုစရာေဆးမရွိတဲ့ ကင္ဆာေရာဂါေၾကာင့္ နာက်င္ကိုက္ခဲတဲ့ ေ၀ဒနာေတြကုိ အံႀကိတ္ခံစားရင္း...ျဗိတိသွွ်သံ႐ုံးကေန တဆင့္ မင္းဆက္လာမယ့္ ဖုန္းကုိ ေမွ်ာ္ရင္း၊ ျပန္ဆံုၾကမယ္လို့ ႀကိုးစားျပီး အားခဲေနခဲ့ေပမယ့္၊ ကိုယ္ လမ္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အားအင္ေတြခ်ိနဲ႔ လာေနျပီ။ တကယ္လို႔ ကုိယ္ေသ သြားခဲ့ရင္ ကုိယ့္ကုိ လာမေတြ႕ႏိုင္တဲ့အတြက္ မင္းစိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ ့၊ ကိုယ္တို႔မိသားစု အနစ္နာခံၾကရတာေတြ အခ်ည္းႏွီးမျဖစ္ပါေစနဲ႔ ။ မင္းကုိ ပုိၿပီးလိုအပ္ ေနၾကတဲ့ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ျပည္သူေတြရဲ႕မ်က္ႏွာကုိ ၾကည့္ပါေနာ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီရလာျပီး ေနာင္လာေနာက္သားေတြ ေကာင္းစားတာကုိ ကိုယ္ျမင္ေတြ႕
သြားခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ အျမင္ေတြက ေ၀၀ါးလာေနျပီ.. အသက္ရွဳရတာလဲ ပိုၿပီးခက္လာတယ္...ဟုိး ခပ္ေ၀းေ၀း မွာ အေျပးလွမ္းလာေနတဲ့ မင္းရဲ႕ပံုရိပ္ကလည္း ေ၀းလို႔ေ၀းလို႔ က်န္ေနခဲ့ျပီ.....
***********************************************************************
(မိုက္ကယ္၏ အျမြာညီအစ္ကုိ အန္ေထာ္နီရဲ႕ေျပာၾကားခ်က္အရ ေဒၚစုက ခင္ပြန္း ျဖစ္သူ မိုက္ကယ္အဲရစ္မေသခင္ ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာတဲ့ ဗီဒီယိုအေခြ ကုိ ၿဗိတိသွ် သံရံုးကေန တဆင့္ မိုက္ကယ့္ဆီကုိ ပို႔ေပးခဲ့ေပမယ့္ အဲဒီေခြဟာ မိုက္ကယ္ဆံုးျပီး ၂ရက္အၾကာမွ ေရာက္လာခဲ့တဲ့ အတြက္ မိုက္ကယ္ၾကည့္ခြင့္ မရလိုက္ဘူးလို႔ သိရပါတယ္)
***********************************************************************
(၀န္ခံခ်က္၊ ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ မိုက္ကယ္အဲရစ္အေၾကာင္းကုိ ဖတ္ဖူးေသာ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားမွ အခ်က္အလက္မ်ားအား ကိုးကားျပီး မိုက္ကယ္အဲရစ္ေနရာမွ ၀င္ေရာက္ခံစားကာ မိမိဘာသာ ေရးသား ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တစံုတရာ အမွားအယြင္း ရွိခဲ့ပါက စာေရးသူရဲ႕ တာ၀န္သာ ဲျဖစ္ပါေၾကာင္း။)
Source: http://littlevoicefromburma.blogspot.com/2011/12/blog-post_7253.html#more
________________________________________________
m y O e w y n n _ 2 2 . 8 . 2 0 1 4
