စိတ္ဓါတ္ေျပာင္းႏိုင္မွ တိုးတက္မႈ ရွိမွာပါ။

ေမး။ ။ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံႀကီးမွာ လူမ်ဳိးေရးခြဲျခားမႈေတြ သိပ္ကို မ်ားပါတယ္။ မိဘ၊ ဆရာသမားမ်ားက အစ အဲဒီလုိလုပ္တာ မေကာင္းဘူးလို႔ တားျမစ္တာမ်ဳိး အင္မတန္နည္းတဲ့အတြက္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို တရုတ္၊ ကုလား၊ ကရင္စသျဖင့္ လူမ်ဳိးေရးႏွိမ့္ခ် ေစာ္ကားဖုိ႔ ဘယ္သူမွ ၀န္မေလးၾကတာ ယေန႔အထိ ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ ဘယ္လို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းသြားဖို႔ စိတ္ကူးပါသလဲ။
ေျဖ ။ ။ အဲဒီဟာ ေတာ္ေတာ္ကို ဟုတ္တယ္။ ဒါမိဘေတြက မသင္တာပဲ။ ဒါက ပညာေရးမွာ ေက်ာင္းကကို သင္သြားမွာ။ ဥပမာဆိုရင္ ကုလားေပါ့ေနာ္။ က်မတို႔ မိတ္ေဆြေတြက ဒီလို ကုလားလို႔ေခၚတာ မႀကိဳက္ဘူးဆိုတာ က်မ သိတယ္။ က်မ ဘယ္ေတာ့မွ မေခၚဘူး။ 

က်မက အိႏၵိယမ်ဳိးႏြယ္လို႔ေခၚရင္ ေခၚတယ္။ မုစ္လင္မ္လုိ႔ ေခၚရင္ေခၚတယ္။ ဘာသာေရးအရ ဟိႏၵဴလို႔ေခၚရင္ ေခၚတယ္။ ဒီလို ဘာျဖစ္လို႔ သူတပါးမႀကိဳက္တဲ့ အသုံးအႏႈန္းကို သုံးၾကရတာလဲ။ ကိုယ္မႀကိဳက္တဲ့အသုံးအႏႈန္းကို သုံးရင္ ကိုယ္ဘယ္လို ထိခိုက္မလဲ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာတဲ့စိတ္ ရွိသင့္ပါတယ္။ အဲဒီလို က်မကေတာ့ အားလုံးကို ကိုယ္ခ်င္းစာတဲ့စိတ္ ရွိေစခ်င္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ တစ္ပါးသူကို ေစာ္ကားၿပီး ေျပာတာဟာ ကိုယ့္သိကၡာက်တယ္ဆိုတာလဲ နည္းနည္းေလးေတာ့ စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါသိကၡာမဲ့တဲ့သူေတြသာ သူမ်ားကို ေစာ္ကားၿပီးေတာ့ ေျပာတာ။ အဲဒီလို မသင္တာဟာ မိဘေတြကလဲ မသင္တာပါတယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကလဲ မသင္တာပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ က်မတို႔ကေတာ့ ဒါေက်ာင္းသင္ရိုးညႊန္းတမ္းေတြမွာကို ထည့္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ ဘာသာေရးမတူတာ၊ လူမ်ဳိးမတူတာ၊ အေတြးအေခၚမတူတဲ့သူေတြကို ေလးစားသင့္တယ္ဆိုတာေတာ့ ထည့္ၿပီးေတာ့ကို သင္ရမယ္လို႔ က်မ ဒီအတိုင္းပဲ ျမင္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့လဲ ဥပေဒအရလဲ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြကို တားျမစ္တာလဲ ရွိရမယ္။ ဒါေပမဲ့ ဥပေဒႀကီးနဲ႔ပဲ မၿပီးဘူး။ စိတ္ကို ေျပာင္းယူရမွာ။ က်မ ခဏ၊ ခဏေျပာတယ္၊ က်မတုိ႔ရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးဟာ စိတ္ဓါတ္ေတာ္လွန္ေရး။ ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့ စိတ္ဓါတ္ေတာ္လွန္ေရးပါ။ ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရး မဟုတ္ပါဘူး။ အစိုးရ စနစ္တစ္ခုေျပာင္းရုံနဲ႔ ကိုယ့္စိတ္ဓါတ္ကို မေျပာင္းလို႔ရွိရင္ ဘယ္မွ က်မတို႔ ေရာက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ဓါတ္ေျပာင္းႏိုင္မွ တိုးတက္မႈ ရွိမွာပါ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္(LA ျမန္မာမ်ားႏွင့္ေတြ ့ဆံုႏွဳတ္ဆက္ပြဲ)

ေအာက္တိုဘာ (၂)ရက္၊၂၀၁၂