ကၽြန္မကေဒါက္တာဘြဲ႔မရွိပါဘူး။ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ေပးတယ္ ဆိုတာဟာ ေဒါက္တာဆိုတဲ့အသုံးအႏႈန္းကို မသုံးသင့္ပါဘူး။ သုံးပိုင္ခြင့္မရွိပါဘူး။ ကၽြန္မကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လို႔ပဲ ရုိးရုိးဆက္ၿပီးေခၚသြားလို႔ရပါတယ္။ ေဒါက္တာ အေခၚခံေစခ်င္ရင္ စာေမးပြဲေျဖရေတာ့မလိုျဖစ္ေနၿပီ၊
အားလုံးဒီလို အာဇာနည္ေန႔မွာသိုက္သိုက္၀န္း၀န္းေရာက္လာ
တဲ့အတြက္ ကၽြန္မ၀မ္းသာပါ တယ္။ ကၽြန္မတို႔ အာဇာနည္ေန႔ က်င္းပတယ္ ဆိုတာဟာ
အခုႏွစ္တင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ကတည္းက ဘယ္လုိပဲ အခက္အခဲေတြ ရွိခဲရွိခဲ့ ကၽြန္မတုိ႔ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က အာဇာနည္ေန႔ကို က်င္းပျဖစ္ေအာင္ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိက်င္းပရတဲ့အေၾကာင္းဟာ ကၽြန္မတို႔ အေျခခံအားျဖင့္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းပဲ လို႔ေျပာရမွာျဖစ္ပါ တယ္။
ကၽြန္မတို႔က ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းကို အေျခခံၿပီးေတာ့ ဒီလိုပြဲေတြကို က်င္းပတာပါ။ အာဇာနည္စိတ္ဓာတ္ကို ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံမွာ ျပန္႔ပြားေစခ်င္လို႔။ ဒီလုိ အာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္ျပန္႔ပြားေစခ်င္ တယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ အာဇာနည္စိတ္ဓာတ္ကို ေလးစားတယ္ဆိုတာ ဟာကၽြန္မ တို႔ႏိုင္ငံမွာရွိရမယ္။ အမ်ားမေလးစားတဲ့ဟာကို ျပန္႔ပြားေအာင္လုပ္ဖို႔ဆိုတာ အင္မတန္မွ ခက္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ကၽြန္မတို႔ အာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္က ဘာလဲဆိုေတာ့ ေျပာႏိုင္တာေတြက အမ်ဳိးမ်ဳိးေပါ့ေနာ္။ ကၽြန္မအျမင္မွာေတာ့ အာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္ကို အမ်ားက ျမင္တာက သတၱိရွိျခင္းနဲ႔ပဲဆုိင္တယ္လို႔ ျမင္ၾကတာမ်ားတယ္။ သတၱိရွိတာကို အာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္ေပါ့ ၊ ရဲရဲရင့္ရင့္နဲ႔ လုပ္ရဲကိုင္ရဲတာကို အာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္လုိ႔ျမင္ၾကတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ ဒီလိုပဲ ၾကည့္လို႔မျဖစ္ဘူးေပါ့ေနာ္။
အာဇာနည္ဆိုတဲ့ စကားကေတာ့ သကၠတ ဘာသာကေနျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ျမင့္ျမတ္တဲ့မ်ဳးိရိုးကို ဆိုလိုတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေခတ္က မ်ဳိးရိုးကိုၾကည့္တဲ့ေခတ္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့မ်ဳးိရိုး အစား ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ဓာတ္လုိ႔ပဲ ကၽြန္မေျပာခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို အေျခခံမွ အာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္လို႔ အေခၚခံရမွာပါ။ သတၱိရွိတယ္ဆိုတာလည္း ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ဓာတ္ကို အေျခခံတဲ့သတၱိမ်ဳိးျဖစ္ရပါမယ္။ သတ္ရဲျဖတ္ရဲတိုင္းသတၱိမဟုတ္ပါဘူး။ တုိက္ရဲခိုက္ရဲတုိင္းလည္း အာဇာနည္ မဟုတ္ပါဘူး။ အာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္ရဲ႕ အေျခခံက ျမင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္လုိ႔ ကၽြန္မေျပာခ်င္ပါတယ္။
ျမင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြ ကၽြန္မတို႔ ႏုိင္ငံမွာ ပြားမ်ားေအာင္လုိ႔ ကၽြန္မတို႔ဟာ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကိုေလးစားသင့္တယ္။ ဒီေခါင္းေဆာင္ ႀကီးေတြရဲ႕ေက်းဇူးကို မေမ့သင့္ဘူးလုိ႔ ကၽြန္မတို႔ ဒီလိုပဲယူဆပါတယ္။ ျမင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ဆုိတာ ဘာလဲဆိုရင္ေတာ့ လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ သိသင့္ပါတယ္။ တကယ္တမ္း ျမင့္ျမတ္ျခင္းဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာ မသိတဲ့သူေတြရွိလားလို႔ တစ္ခါတေလကၽြန္မစဥ္းစားမိတယ္။ ကၽြန္မငယ္ငယ္ တုန္းက မရွိဘူးလို႔ထင္မိတယ္။ အသက္ႀကီးလာေတာ့ ရွိတယ္ဆိုတာျမင္ ခဲ့တယ္။ တကယ္ပဲတခ်ဳိ႕က ျမင့္ျမတ္ျခင္းဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာနားမလည္ တာေတြရွိၾကတယ္။
အဲဒီနားမလည္တာေတြက ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္မႈ၊ ပညာေရးစနစ္၊ဗီဇလည္းပါပါတယ္။ ဗီဇဆိုတာ ဘယ္လိုမွ ျငင္းလို႔မရပါဘူး။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ဟာ ေမြးကတည္းကတူလာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေမြးကတည္းကမတူလာဘူးဆိုေပမယ့္လည္း ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္မႈနဲ႔ ပညာေရးစနစ္ကေနၿပီးေတာ့ အမ်ားႀကီးျပဳျပင္ေပးႏိုင္တယ္လို႔ ကၽြန္မတို႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံမွာ ပညာေရးစနစ္ အေရးႀကီး တယ္ဆိုတာကို အၿမဲပဲ မီးေမာင္းထိုးရတဲ့ကိစၥက ဒါပါပဲ။ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံသူႏုိင္ငံ သားေတြဟာ တန္ဖိုးရွိတဲ့လူသားေတြျဖစ္လာေအာင္လို႔ ကၽြန္မတို႔ဟာ ပညာေရးစနစ္ကိုျပဳျပင္ခ်င္တာပါ။
ပညာေရးစနစ္ျပဳျပင္ၿပီးေတာ့မွ ကၽြန္မတို႔ပိုၿပီးေတာ့ အျမင္က်ယ္တဲ့ ပိုၿပီးေတာ့ စိတ္ထားျမင့္တဲ့ ႏုိင္ငံ သူႏိုင္ငံ သားေတြကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ခ်င္ပါတယ္။ မိဘမ်ားမွာလည္းတာ၀န္ရွိပါတယ္။ လက္ဦးရာေတြက မိဘေတြပဲ ။ မိဘေတြ ကိုယ္တိုင္က သားသမီးေတြကို မွန္ကန္တဲ့အေတြးအေခၚေတြ မွန္ကန္တဲ့ တန္ဖိုးထားေတြ သိေအာင္လို႔ လုပ္ေပးရမွာပါ။ အဲဒီလိုလုပ္ေပးမွ ကၽြန္မတို႔ဟာ အာဇာနည္ေတြမ်ားတဲ့ တုိင္းျပည္ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
တခ်ဳိ႕က အာဇာနည္ဆိုတာ စြန္႔လြတ္ၿပီး အနစ္နာခံၿပီး အေသခံသြားတဲ့သူလို႔ ထင္မွတ္တဲ့သူေတြလည္းရိွပါတယ္။ဒါက သူရဲေကာင္းနဲ႔ အာဇာနည္ကို အဓိပၸါယ္ အသဲမကြဲ ေဖာ္ထုတ္လိုက္တာပဲလို႔ ကၽြန္မကေတာ့ ျမင္ပါတယ္။ သူရဲေကာင္းက သူရဲေကာင္းပဲ၊ အာဇာနည္က အာဇာနည္ပဲ။ အာဇာနည္ဆိုတာဟာ ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္လည္းပါရမယ္လို႔ ကၽြန္မထင္ပါတယ္။ ရိုးရိုးသူရဲေကာင္းစိတ္ဓာတ္နဲ႔ မလုံေလာက္ပါဘူး။တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆိုရမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ သူရဲေကာင္း အာဇာနည္ ၊ အာဇာနည္ သူရဲေကာင္းစတာမွာေတာ့ သူရဲေကာင္းဘက္က စေပမယ့္ အာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္ရွိမွ အာဇာနည္ျဖစ္မွာပါ။
သူရဲေကာင္းတိုင္းက အာဇာနည္ျဖစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ အာဇာနည္တိုင္းကေတာ့ သူရဲေကာင္းျဖစ္ တတ္ပါတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္ဆိုကတည္းက ဘယ္ဟာကိုတန္ဖိုးထားရမလဲဆိုတာ သိတဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီတန္ဖိုးထားမႈကို အေျခခံၿပီးေတာ့ ဒီ သတၱိရွိသင့္တဲ့ေနရာမွာ ရွိၾကတယ္။ သတၱိထုတ္သင့္တဲ့ေနရာမွာထုတ္ၾကတယ္။ သတၱိကို မထုတ္သင့္တဲ့ေနရာမွာ ထုတ္တာလည္း အာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္မဟုတ္ဘူးလု႔ိ ကၽြန္မျမင္ပါတယ္။
အာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္ဆိုတာ ျမင့္မားတဲ့စိတ္၊ ဆင္ျခင္တုံတရားပါတဲ့စိတ္နဲ႔ သတၱိကို တြဲထားတဲ့စိတ္လို႔ ဒီလိုပဲ ကၽြန္မက အဓိပၸာယ္ေဖာ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကၽြန္မတို႔ဟာ ကၽြန္မတို႔ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကို တကယ္ပဲေလးစားတယ္၊ တကယ္ပဲ တန္ဖိုးထားတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ဒီကိစၥကိုနားလည္ဖို႔လိုပါတယ္။ တကယ္တန္ဖုိးကိုနားမလည္ဘဲနဲ႔ေလးစားတယ္ဆိုတာဟာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ မွားၿပီးေတာ့ ဒီလူဟာ မေလးစားသင့္တဲ့အရည္အခ်င္းကိုၾကည့္ၿပီး အားက်ၿပီးေလးစားတယ္ဆိုတာလည္း တစ္နည္းအားျဖင့္ တကယ့္ျမင့္ျမတ္တဲ့လူေတြကို ေစာ္ကားရာေရာက္တယ္လို႔ ကၽြန္မကေတာ့ ဒီလိုပဲျမင္ပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္မို႔ အာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္ဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာကို ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ တစ္ေယာက္ခ်င္းတစ္ေယာက္ခ်င္းကေနၿပီး ကိုယ့္ဘာသာကို ေလ့လာၿပီးၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕လူငယ္ေတြကို ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။
လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ အာဇာနည္ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ လူတုိင္းလူတိုင္း အာဇာနည္ျဖစ္ဖုိ႔ဆိုတာ အသက္ကို စြန္႔လႊတ္ဖို႔ မလိုပါဘူး။ တစ္ခါတေလ မသက္မစြန္႔ဘဲနဲ႔တကယ့္ကိုေနသြားရတာေတာင္မွ အာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ေနသြားတာေတြရွိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ ကၽြန္မတို႔လူငယ္ေတြဟာ ျမင့္ျမင့္ႀကံၾကပါ။ ကုိယ့္ကုိယ္ကို အာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ေနႏိုင္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ၾကပါ။ ေလ့က်င့္ေနလို႔ရွိရင္ရပါတယ္။
အာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္ထဲမွာ ကိုယ္က်ဳိးမရွာတဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ထားတစ္ခုလည္းပါပါတယ္။ ကိုယ္က်ဳိးရွာတဲ့ စိတ္ပါသြားၿပီဆုိလုိ႔ရွိ ရင္ ကုိယ့္ရဲ႕တိုးတက္ေရးအတြက္ ကိုယ့္ရဲ႕အက်ဳိးတိုးတက္ေရးအတြက္ သိပ္ၿပီးေတာ့ အေလးထားသြားၿပီဆိုလို႔ရွိရင္ ဒါအာဇာနည္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ တျခားေနရာေတြမွာ ေတာ္တဲ့သူျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ လူေတာ္ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အင္မတန္မွေတာ္တဲ့သူျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အာဇာနည္လို႔ေတာ့ ကၽြန္မကသတ္မွတ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။
ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ တခ်ဳိ႕ဆိုလို႔ရွိရင္ ကိုယ့္ရဲ႕ပစၥည္းအတြက္၊ ကိုယ့္ရဲ႕တိုးပြားေရးအတြက္ အမ်ားႀကီး စြန္႔စားတ့ဲသူေတြရွိတယ္။ စြန္႔စြန္႔စားစားနဲ႔လုပ္တဲ့ စီးပြားေရးသမားေတြလည္းရိွတယ္။ စြန္႔စြန္႔စားစားနဲ႔ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့အရာကို ရေအာင္လို႔ လုပ္တဲ့သူေတြလည္းရိွတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္အတြက္ လုပ္တယ္ဆိုတဲ့အေျခခံတာေၾကာင့္မို႔ ဒါကို ကၽြန္မကေတာ့ အာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္လုိ႔ မသတ္မွတ္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ ျပည္သူျပည္သား အားလုံးဟာ အာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္ဘာလဲဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားၾကပါ။ စဥ္းစားၿပီးေတာ့မွ ဒီလို စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးကို ကိုယ့္အတြင္းမွာလည္း တိုးပြားေအာင္လို႔လုပ္ပါ။ တျခားသူူေတြ ဒီလို စိတ္ဓာတ္ရွိလို႔ ရွိရင္လည္း အဲဒီလို ပုဂၢဳိလ္ေတြကို တန္ဖိုးထားပါ လို႔ ကၽြန္မေျပာခ်င္ပါတယ္။ မွားၿပီးေတာ့ သြားၿပီးတန္ဖိုးမထားနဲ႔ေနာ္။ မွားၿပီး တန္ဖိုးထားရင္ ကၽြန္မတို႔ႏုိင္ငံ အမ်ားႀကီး ဒုကၡေရာက္ႏိုင္ပါတယ္။ တန္ဖုိးထားမွန္ဖို႔ဆုိတာဟာ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ပညာေရးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ က်န္းမာေရးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ႏုိင္ငံေရးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လူမႈေရးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာကိုတန္ဖိုးထားသင့္တယ္။ ဘယ္လိုကိစၥေတြကို တကယ္ အထင္ႀကီးသင့္တယ္ဆိုတာကို၊ အထူးသျဖင့္ ကၽြန္မတို႔လူငယ္ေတြကိုေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။ ဘာပဲၾကည့္ၾကည့္ အေပၚယံပဲမၾကည့္ပါနဲ႔။ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလးေလးနက္နက္စဥ္းစားၿပီးေတာ့ ငါတို႔ဟာ ဘာေတြကို တန္ဖိုးထားရမလဲဆိုတာ ကို စဥ္းစားပါ။ အေရးမႀကီးတဲ့ ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ အထင္မေသးပါနဲ႔။
တခ်ဳိ႕ေတြကဆုိရင္ အေပၚယံေၾကာပဲၾကည့္ၾကတယ္။ အေပၚယံေၾကာၾကည့္ၿပီးေတာ့ အထင္ေသးတာေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ ဥပမာ ဒီေန႔ အာဇာနည္ေန႔မို႔ ျပန္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ေဖေဖက ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းက ဖိုသီဖတ္သီနဲ႔ေနတတ္တာ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေနပုံထုိင္ပုံက မယဥ္ေက်းတာ၊ မသိမ္ေမြ႕တာ အဲဒါေတြကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ အထင္ေသးတဲ့သူေတြလည္းရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲလိုအထင္ေသးတာမွားသလားဆိုေတာ့လည္း မမွားပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ယဥ္ေက်းတဲ့သူနဲ႔ ရိုင္းစုိင္းတ့ဲသူဟာ ယဥ္ေက်းတဲ့သူက ပိုၿပီးေတာ့တန္ဖိုးရွိပါတယ္။ ေဖေဖကိုယ္တိုင္လည္း ဒီဟာကို မဆုံးခင္မွာ အသိအမွတ္ျပဳသြားပါတယ္။ ကၽြန္မေဖေဖအေၾကာင္းေရးတဲ့ အထုပၸတၱိအတိုေလးမွာလည္းေရးထားပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔အင္မတန္မွ နီးစပ္ဖူးတဲ့ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ကေျပာတယ္။ ေဖေဖကေျပာခ့ဲဘူးတယ္တ့ဲ ငယ္ငယ္တုန္းက ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းကလို သူဒီလိုေနလို႔မျဖစ္ဘူးေပါ့ေနာ္။ အခုသူက အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္အဆင့္ေရာက္ေနၿပီဆိုေတာ့ ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းကလို ခပ္ရိုင္းရိုင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေနဖို႔မသင့္ဘူး။ သူ႔ကိုယ္သူျပဳျပင္ဖို႔လိုတယ္ဆိုတာကိုသူက ေဖေဖက အသိအမွတ္ျပဳတယ္ ။ သူႀကိဳးစားသြားမယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ ႀကိဳးစားလည္းႀကိဳးစားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔လဲေနာက္ဆုံးအပိုင္းမွာေဖေဖဟာ အေျပာအဆိုကေတာ့ ေနာက္ဆုံးမိန္႔ခြန္းအထိ ဗမာေတြမေမ့ေအာင္ေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေျပာသြားတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဆက္ဆံေရးနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ရွိရင္ အထူးသျဖင့္ လူႀကီးေတြကို ဒါကေတာ့ ေဖေဖက ငယ္ငယ္ထဲကပါ ငယ္ငယ္ကတည္းက လူႀကီးေတြကိုေလးေလးစားစားနဲ႔ ဂါရ၀တရားျပည့္ျပည့္၀၀နဲ႔ ဆက္ဆံခဲ့တာေတြရွိပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း ပိုပို ပိုပိုၿပီး ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕လာတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ျမင္ရတာေပါ့ေလ။
ဒါကေမေမ့ရဲ႕ေက်းဇူးေတြေၾကာင့္လည္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္လိုေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပိုၿပီးေတာ့ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕လာတယ္ဆိုေတာ့ ျငင္းလို႔မရႏိုင္ပါဘူး။ တကယ့္အာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္ရွိတဲ့သူဆုိတာဟာ စိတ္ႏွိပ္ခ်မႈလည္းရွိရမယ္။ ကိုယ့္မွာျပဳျပင္ဖို႔လိုတယ္ဆိုတာကိုလည္းနားလည္ရမယ္။
ကိုယ္နဲ႔မတန္တဲ့အဆင့္ကို ကိုယ္ေရာက္ေနၿပီဆိုၿပီးေတာ့ မာန္တက္ေနတယ္ဆိုတာလည္း ဒါအာဇာနည္ စိတ္ဓာတ္မဟုတ္ဘူး။ အာဇာနည္ မွန္ရင္ အေတြးအေခၚမွန္ရတယ္။ အေတြးအေခၚမွန္တ့ဲအခါက်ရင္ ကိုယ့္အားနည္းခ်က္ကို ကိုယ္ေတြ႔ရတယ္။ တျခားသူရဲ႕အားသာခ်က္ကိုလည္း သိရတယ္။
တရားေတာ္ထဲမွာ ဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မအင္မတန္မွ ႀကိဳက္တဲ့ ဆုံးမစကားတစ္ခုရွိပါတယ္။ ဒီကိစၥကိုလည္း ကၽြန္မမၾကာခဏေျပာပါတယ္။ ဒါကေတာ့ရွင္းရွင္းေလးပါ ။ သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ ကိုယ့္ရဲ႕ေက်းဇူးကို က်ဳံ႕ၿပီးေတာ့ျမင္တယ္။ သူမ်ားရဲ႕ေက်းဇူးကို ခ်ဲ႕ၿပီးေတာ့ျမင္တယ္။ သူယုတ္မာကေတာ့ေျပာင္းျပန္ေပါ့ေနာ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ေက်းဇူးကိုခ်ဲ႕ၿပီးေတာ့ျမင္တယ္။ သူမ်ားရဲ႕ေက်းဇူးကို ခ်ဳံ႕ၿပီးေတာ့ျမင္တယ္။ အဓိကေျပာရမယ္ဆိုရင္ သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ ကုိယ့္ရဲ႕အားနည္းခ်က္ကို ကိုယ္ သိရတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕အားနည္းခ်က္ကို ကိုယ္ အေလးထားရတယ္။ တျခားသူေတြရဲ႕အားနည္းခ်က္ေတြကို ျမင္ၿပီးေတာ့ သိၿပီးေတာ့ အင္မတန္မွ ခ်ဲ႕ကားၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕အားနည္းခ်က္ကို က်ေတာ့ လစ္လ်ဴရႈထားတဲ့သူေတြသာ သူေတာ္ေကာင္းမဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါပဲ။
အဲဒီေတာ့ အာဇာနည္ဆိုကတည္းက သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ရမယ္။့ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ရွိရမယ္။ ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ရွိတဲ့စိတ္ရွိတဲ့သူဟာ ကိုယ့္ရဲ႕အားနည္းခ်က္ကို သိရမယ္။ သိရုံတင္မကဘူး။ ျပဳျပင္ခ်င္တဲ့စိတ္လည္းရွိရမယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မ ဒီေန႔ ေဖေဖနဲ႔တကြ က်ဆုံးသြားတဲ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ အေၾကာင္းေျပာေနတဲ့ေနရာမွာ ေဖေဖကိုယ္တိုင္ေျပာသြားတဲ့စကား သူ႔ကိုယ္သူျပဳျပင္ဖို႔လိုတယ္။ ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းကလိုပုံစံနဲ႔သူေနလို႔မရေတာ့ဘူး။ သူဟာေက်ာင္းသားမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သုိ႔ေသာ္ျငားလည္း အဲဒီတုန္းက ေဖေဖေတာ္ေတာ္ငယ္ပါေသးတယ္။ ၃၂ ႏွစ္ ။ဒီစကားေျပာခဲ့တုန္းက ၃၂ ႏွစ္ မျပည့္ေသးခင္ေပါ့။ ဘုရင္ခံရဲ႕ေကာင္စီမွာ ဒုဥကၠ႒ျဖစ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ၃၂ ႏွစ္မျပည့္ေသးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒီစကားေျပာခဲ့တာပါ။ အခုေခတ္ဆိုရင္ ၃၂ ႏွစ္မျပည့္ေသးတာကို ကေလးလို႔တခ်ဳိ႕ကေတာင္ထင္ၾကတယ္။
ကၽြန္မ တို႔လည္း အမွန္ေျပာရင္ တစ္ခါတေလ ကေလးလို႔ျမင္ပါတယ္။ လူငယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမယ့္ ေဖေဖကေတာ့ လူႀကီးစိတ္အျပည့္အ၀နဲ႔ သူဟာ လူႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားလို႔ လူႀကီးပီပီေနရမယ္။ သူ႔ရဲ႕အားနည္းခ်က္ေတြကို သူျပဳျပင္ရမယ္။ ဒီဟာေတြကို တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ တုိင္းျပည္အတြက္ပိုတန္ဖိုးရွိေအာင္လို႔ ေနသြားရမယ္ဆိုတာကို လက္ခံသြားတာေၾကာင့္မို႔လို႔ ကၽြန္မအေနနဲ႔ကေတာ့ ေဖေဖဟာ တကယ့္အာဇာနည္စိတ္ဓာတ္နဲ႔ျပည့္စုံတယ္လို႔ ဒီလိုပဲသတ္မွတ္ပါတယ္။ က်ဆုံးသြားရလို႔ ၊ ဒီလို အနစ္နာခံသြားရလို႔ အာဇာနည္ရယ္လို႔ ဒီလို ကၽြန္မ သတ္မွတ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ မွန္ကန္တဲ့ ၊ ျမင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ရွိလုိ႔ အာဇာနည္လို႔ ကၽြန္မက သတ္မွတ္တာပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ႏိုင္ငံမွာ အာဇာနည္ေတြ အမ်ားႀကီး ေမြးဖြားရွင္သန္ႏိုင္ၾကပါေစလုိ႔ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ဆႏၵျပဳရင္းနဲ႔ နိဂုံးခ်ဳပ္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
Credit to Popular Myanmar News Journal
